Geluidskwaliteit
Inhoud
We hebben deze Yamaha Vinyl 500 beluisterd in ons referentiesysteem met een significant hoger prijskaartje. De geluidskwaliteit van vinyl via de ingebouwde RIAA-voorversterker overstijgt de kwaliteit van menig budgetklasse phono-voorversterker. Blijkbaar heeft Yamaha de juiste keuzes heeft gemaakt en heeft ze hierbij veel aandacht besteed aan de imaging- en klankeigenschappen van de ingebouwde phonotrap.
De geluidskwaliteit van digitale bestanden en streaming via Bluetooth is eveneens van hoge kwaliteit. Deze komt overeen met de geluidskwaliteit van de eerder gereviewde WXC-50. In onze referentie-set levert deze streamer een dusdanig goede kwaliteit dat we ons geregeld afvragen hoe de Japanners dit bij deze positionering voor elkaar hebben gekregen. We hebben bovendien de geluidskwaliteit van onze vinylalbums vergeleken met de weergavekwaliteit van onze digitale bronbestanden en bemerken dat de Vinyl 500 via de ingebouwde RIAA-voorversterker echt een opmerkelijk goede geluidskwaliteit levert.
Een van de albums die we uit de kast hebben getrokken is het album In Transit van Saga (Pocket Music 2374-200, 1982). Bij dit symfonische rockalbum krijgen we een uitstekende indruk van de dynamische eigenschappen van de vinyldraaier in kwestie. Het album heeft een sublieme geluidskwaliteit en de producent (in 1982) is er dan ook trots op dat het album volledig digitaal is opgenomen. Dingen kunnen soms gek lopen… Ondanks dit album is grijs gedraaid en in haar lange leven is betast door vele vreemde naalden klinkt deze nog verrassend schoon en is vrij van hinderlijke geslis. Niets doet ons vermoeden dat we luisteren naar een platenspeler in deze prijsklasse, of naar een versleten elpee. De Audio Technica combinatie scoort hier dus punten.
De laagweergave van dit album is bijzonder krachtig en ten opzichte met onze digitale versie op de NAS levert het vinyl een hogere geluidsdruk in het sublaag. We ervaren vooral een ruimtelijk, muzikale en ontspannen muziekweergave van deze live registratie. Ten opzichte van onze digitale versie op onze NAS levert de Vinyl 500 slechts een fractie in aan openheid en transparantie in. Het vinyl album heeft daarentegen veel meer dynamiek, een grotere ruimtelijkheid en vooral meer warmte in de weergave. Wij verwachten dat dit vooral komt door een excellente match tussen het element en de RIAA-correctie van de Yamaha.
Nu we toch in een nostalgische retro-stemming verkeren trekken we in de categorie synthpop het prachtige album Human’s Lib van Howard Jones (Warner 240335-1, 1984) met het betoverende Hide And Seek van de plank. Ook hier ervaren we een hoge mate van vermaak en muzikaliteit. Nee, de dynamiek en geluidsdiepte van dit studioalbum zijn niet top, maar desondanks ervaren we een redelijk gelaagde weergave van de verschillende elektronische instrumentaria en zang. Dit is een clean en vrij steriel opgenomen album dat past in de sfeer van vele synthpop albums begin jaren ’80. Desondanks is de soundstage breed en plaatsing van zang en instrumenten precies. Met gesloten ogen laten we de zweverige klanken onze gehoorgang invloeien en hierbij wanen we ons weer als een onschuldige tiener in ons ouderlijk huis waarbij we voor het eerst kennis maakten met dit prachtige album van deze inmiddels vergeten muzikant.
Samenvattend is de klank van deze Vinyl 500 warm, dynamisch en zeer muzikaal. Stemmen hebben autoriteit en gewicht, zonder zwaar of vermoeiend te worden. Muziekinstrumenten hebben een warme ‘analoge’ gloed, klinken authentiek en hebben de juiste grootte. Het gehele geluidsbeeld is ruimtelijk, open en precies. De soundstage is kamerbreed en het geluid gaat zelfs een heel eind de diepte in. Misschien zijn er platenspelers binnen deze klasse die op een iets hoger niveau spelen, maar deze hebben waarschijnlijk geen ingebouwde RIAA-versterker en al helemaal geen complete en goed klinkende hifi-streamer. Wat moeten we er nog meer over zeggen. Deze platenspeler zal iedere muziekliefhebber direct uit de doos verbazen met zijn mogelijkheden en uitmuntende geluidskwaliteit. En dat voor net geen zeshonderdvijftig Euro!
Leuke (enthousiaste) recensie Jaap!
Erg slim van Yamaha om dit op de markt te brengen.
Dag Marcel,
Hartelijk dank, maar de credits moeten echt naar Harro Tillema. ;).
Oeps hahaha. Leuk geschreven Harro! 😉
Wat een fijn geschreven duidelijk review. Mijn gedachten dwalen spontaan af richting 3 verhuisdozen vol lp’s, eenzaam en verlaten in de opslag. Zij waren ooit het middelpunt van menig feestje en romantisch samenzijn…