Het Shunyata Trio
Inhoud
We hebben de drie Shunyata usb-kabels getest op een Metrum Acoustics Amethyst usb-dac / hoofdtelefoonversterker. We gebruiken deze dac vooral in onze test-setup voor hoofdtelefoons. Dit omdat hij gemakkelijk alle hoofdtelefoons kan aansturen én heel schoon weergeeeft. We hebben als bron onze Ultieme Audio PC gebruikt met Roon Core. In deze pc zitten inmiddels zowel een usb-kaart als een ethernetkaart van JPLay. De USB-kaart moet in feite het effect van kabels verminderen. We nemen dat natuurlijk mee in onze test.
Als hoofdtelefoon zetten we de Focal Elear in. We testen met een hoofdtelefoon om verschillen gemakkelijker te kunnen horen. Als extra testen we ook met de Amethyst in onze referentieset. Dit om imaging-verschillen beter te kunnen waarnemen.
Shunyata Venom USB
Laten we beginnen met de Venom. Een zeer betaalbare kabel. Het is de enige kabel waar we geen kastjes aan zien zitten. Daarover later meer. Wel is de kabel voorzien van silver plated copper aders en dubbele afscherming. Dat alleen al zorgt voor een flinke upgrade. Volgens velen is dit de grootste upgrade die iemand kan maken na het vervangen van een standaard usb kabel.
En dat is het ook. Als we onze standaard printerkabel vervangen voor deze Shunyata horen we écht direct meer rust en verfijning.
Nu is het lastig om te zeggen dat een usb-kabel meer warmte, openheid, frisheid of andere klankmatige eigenschappen brengt. Wat we vermoeden dat er gebeurt, is dat het verlagen van de ruisvloer én het voorkomen van timingfouten in de clocking, er meer rust ontstaat, waardoor het gemakkelijker is details te horen. Tevens zal door het afnemen van timingfouten in de clocking, meer souplesse onstaan, en zal de hardheid in ‘s-klanken’ afnemen. Daardoor lijkt het wellicht wat warmer.
Wat ook verbetert is de imaging. Het beeld is scherper en ruimtelijker. Dat is ook niet gek, want jitter zorgt doorgaans voor een platter beeld (door fasefouten). Kortom: alles wijst erop dat de Amethyst toch nog wat ruis van de pc binnenkrijgt. Ondanks de pittig geprijsde Jplay usb-kaart. Dit zal toch vermoedelijk via de aarde zijn weg naar binnen vinden. Overigens maakt de JPlay usb-kaart een GIGA-verschil op de normale usb-poorten van het moederbord. Wij raden zonder meer aan éérst een degelijke usb-kaart te plaatsen en dan pas te investeren in een goede kabel.
De Shunyata Venom USB kost 225 euro. En als we dat zo bekijken, vinden we het een prima investering. Het verschil met een gewone kabel is gemakkelijk hoorbaar. Het geeft onze set-up een flinke boost in rust en verfijning. Kortom: zeker het proberen waard.
Shunyata Alpha USB
De stap van de normale Shunyata Venom naar de Alpha USB is een forse. We gaan van 225 euro naar 1225 euro. Dat is gewoon pittig. De reden dat de prijs zo omhoog gaat is allereerst een langere lengte. Dan de toepassing van KRIP én Matched Z. Laten we dat eens toelichten, want beide hebben te maken met de opbouw en behandeling van de kabel.
KRIP staat voor Kinetic Phase Inversion Process. Het is een behandelingsproces voor de aders die burn-in en directionaliteit moet ondervangen. De aders hebben dus in feite geen richting meer en hebben geen burn-in meer nodig. Klinkt goed. Dan Matched Z. De naam zegt het in feite al: de aders en shielding worden gematched op karakteristiek. Voodoo? Shunyata is niet echt een bedrijf dat doet aan voodoo. Dat is ook de reden dat ze zoveel patenten hebben op hun naam.
Laten we eens gaan luisteren naar de Alpha. De naam is in ieder geval al goed. De klank? Hoorbaar meer rust en vooral: meer souplesse en lucht. Al is de stap van de Venon maar de Alpha niet zo groot als van een standaardkabel naar de Venom.
Waar het opvalt is bij bijvoorbeeld Perfect Life van Steven Wilson. De stem krijgt iets meer vrijheid en definitie. De S-klanken zijn fris, maar niet zo korrelig. Ook bij Sharpness van Jamie Woon horen we meer wat er op de achtergrond gebeurt en kunnen we beter instrumenten onderscheiden dan bij de Venom. Het zijn de kleine details die nog wat beter boven komen drijven. Toch bizar dat dit verscholen gaat in de ‘ruis’. En toch bijzonder dat een betere kabel ervoor kan zorgen dat we het nu wél gemakkelijker horen.
Shunyata Sigma USB
Dan The Ultimate: de Sigma USB van Shunyata. Een kabel van – slik – 2250 euro. U moet het maar hebben liggen. U kunt daar ook tien Venoms aanschaffen. Of twee Alpha’s. Feit is: dit is de kabel voor wie alles al op orde heeft en gewoon die laatste – bij high-end belangrijke – punt op de ‘i’ wil zetten. Nou… dat gaat wel met de Shunyata Sigma.
De Sigma voegt nog wat extra toe ten opzichte van de Alpha. De grote ‘koker’ op de kabel heet de TAP – Transverse Axal Polarizer. Dit systeem heeft een invloed op het magnetisch veld dat het signaal in de kabel opwekt. Het blokkeert golven in de lengte van de kabel maar laat ‘overdwarse’ golven wel door. Een soort polariserend filter zoals bij brilglazen. Dit moet nog extra rust en inzicht geven in de muziek.
Als we denken bij de Alpha: nou… hoeveel beter kan het? Dan komt de Sigma. Poe. Het eerste dat opvalt is de extra souplesse. De muziek lijkt gewoon meer te vloeien. Dat kán komen door nauwkeurigere timing (verlaging jitter). Daarnaast lijkt er toch weer een extra gordijntje te zijn opgetrokken. Gelaagdheid in de weergave neemt daardoor extra toe. De instrumenten op de achtergrond bij Jamie Woon zijn nu nog gemakkelijker te herkennen.
Ten opzichte van de Venom maken we écht een behoorlijke stap. Iets wat we niet direct hadden verwacht. Is het 2000 euro extra waard? Dat vraagstuk leggen we bij u neer. In sommige gevallen kunnen we voorstellen dat u wél die extra 2000 euro wilt investeren. Denk aan een (zeer) serieuze set-up die in feite af is. Op één mooie usb-kabel na.
Interessante test Jaap. Maak zelf (ook) geen gebruikt van USB in de set-up maar als dat wel zo zou zijn zou ik zo’n Shunyata gaan testen.
Plaagmodes aan: Ze lijken bij Shunyata niet zo enthousiast over een optisch ontkoppelde ethernet verbinding als jij (phase-noise affects)… Plaagmodus weer uit!
Weekend, Huite