Als Radiohead met een nieuwe plaat komt, is dat toch wel een moment in de muziekwereld. De wereldband die in 1993 met Pablo Honey is gekomen, heeft met A Moon Shaped Pool het negende studio-album gelanceerd. En wederom is dat op een bijzondere manier gegaan.Â
Het is eind april. De website van Radiohead is een blanco pagina. De Facebook-pagina is leeg en ook Twitter laat niets meer zien. De band is digitaal verdwenen. De band weet wel spanning op te bouwen!
Begin mei staat er een pagina met één track – Burn The Witch – die fans kunnen downloaden. En op acht mei is het dan écht zover: A Moon Shaped Pool is in diverse smaken verkrijgbaar. Inclusief een Vinyl-versie én high-res WAV-versie. That’s how we like it!
Sfeer
Sommige fans zien OK Computer als hét moment van Radiohead. Anderen KID A die een andere sound van de Britse band laat horen. Voor redacteur in kwestie is In Rainbows (2007) één van de hoogtepunten van het laatste decennium geweest. Wat het beste album is, is geheel aan de luisteraar. Feit is: Radiohead kan enorm veel sfeer verwerken in een album.
En dat is gelukkig ook nu weer het geval. Het lijkt wel alsof Thom Yorke niets de wereld instuurt voordat het ‘top notch’ is. Dat geldt overigens ook voor zijn solo-projecten. Atoms for Peace en zijn laatste:Â Tomorrow’s Modern Boxes. Zonder meer de moeite waard.
A Moon Shaped Pool
Maar terug naar A Moon Shaped Pool. De laatste albums van Radiohead hebben meer electronische invloeden. Synths en processors over instrumenten. En ook nu is dat het geval. De achtergrond van de muziek is gevuld met laag op laag op laag. Maar alles valt perfect in en op elkaar. Onder meer bij het nummer Ful Stop te horen.
Wat opvalt is dat A Moon Shaped Pool ongetwijfeld een Radiohead-sound heeft, maar wel enkele veranderingen heeft doorgemaakt ten opzichte van King of Limbs en zeker ook In Rainbows. Het is niet zozeer dat het volwassener is, want Radiohead is al lang volwassen. Het lijkt gewoon weer wat gegroeid. Als een top-atleet die het jaar erop zaken nog wat extra heeft getuned. Alles was al goed… maar nu is het gewoon nog wat beter.
Intrigerend
Wie graag even een nummertje wil luisteren, zal er heel snel achter komen dat dit bij A Moon Shaped Pool eigenlijk niet kan… Je start het album waarna je het gewoon moet afluisteren. Nummers volgen elkaar vloeiend op en trekken je meteen mee.
Kortom: als we in de auto zitten, moeten we op de plek van bestemming toch nog even blijven zitten. En ook onder het schrijven van deze review merken we dat nummer na nummer voorbij glijdt: van de opening: Burn The Witch naar Daydreaming, Decks Dark, Desert Island Disk, … The Numbers… True Love Waits.
Een meeslepende, muzikale trip door de geest van Thom Yorke… soms wat droevig, soms gedreven, soms dromerig. Al met al prachtig uitgevoerd.
Volledig akkoord, komt zoals het er nu voor staat zeker in mijn top 10 vanbeste albums 2016
Kan niet stoppen met luisteren… :-).
Prachtig album van een waanzinnige band. Iets minder experimenteel, maar ook vanaf de eerste luistersessie verslavend…geschikt voor een intensieve luistersessie maar ook als achtergrond, gek genoeg.
… Daydreaming .. kippevel bij deze temperatuur ???
Niks aan toe te voegen. Wat een fenomenaal goed album!! Voer voor het hoofd én voor het hart; Radiohead op topniveau!
verslavend