Metingen Nothing Ear (1)
Inhoud
Het blijkt een vrij complex proces om wireless, noise cancelling in-ears te meten. Dat komt – gokken we – door twee dingen: we meten door een DSP heen én dan nog een keer door bluetooth compressie. Kortom: zodra we het volume aanraken, zie we al andere, soms hogere vervorming die door de volumeregeling wordt geïntroduceerd. En soms ook gekke artifacten in de respons. We hebben dus gemeten met het volume op 100%, maar dat geeft dus ook vervorming, want de unit zit aan zijn maximum. Kortom: er is geen ideaal scenario in dit geval.
Dat zegt twee dingen: DSP’s kúnnen vervorming introduceren die wellicht niet hoorbaar is, maar wél meetbaar. En bluetooth introduceert 100% zeker vervorming zodra het volume wordt aangeraakt. Maar dat wisten we al.
Wat kunnen we dan wél uit deze metingen halen? Nou… de respons is keurig, vrij neutraal getuned voor een in-ear in deze klasse. En dat horen we ook. Daarnaast is de vervorming binnen de perken. Hij lijkt hoger dan gewoonlijk, maar neem in het achterhoofd dat dit gemeten is met het volume op 100%. Dat is idioot hard. Maar als we het volume omlaag zetten, krijgen we héél gekke resultaten die gewoonweg niet kunnen kloppen. We kunnen nu wel direct zien wat het resonantiepunt van de unit is: tussen 2000 en 5000 Hz. Tevens zien we dat de NC wat vervorming drukt; met name in het laag… wat niet gek is… Dat doet vrijwel alle noise cancelling.
Een transparante noise cancelling mode waarbij je de omgeving nog hoort? :-))
Sja… zo melden zij het. Ik snap de redenering wel: het behoort onder de instellingen van Noise Cancelling. Je kan even transparancy mode aanzetten om te luisteren. Daarna ga je door in stilte. :-).