We hebben eerder al de M1 Clic getest bij Alpha Audio. Auteur Jan Karssen heeft die onder handen gehad en was er wel over te spreken. Nu testen we een complete Musical Fidelity M1 serie. Dus de M1 Clic, M1 PWR en de M1 CDT. Is het geheel meer dan de som der delen?Â
Zodra we de M1-serie hebben uitgepakt en neergezet, is het duidelijk: de M1-serie oogt bijzonder goed. De sobere vormgeving zorgt ervoor dat het systeem in nagenoeg elk huishouden wel een goede plek kan vinden. Ook is de afwerking en bouwkwaliteit prima in orde.
Binnenin is het niet allemaal koek en ei voor een product in deze klasse. We zien soms een beetje houtje touwtje werk. Denk aan de cat-kabel-verbinding in de Clic, en de wat vreemde netwerkaansluiting achterop de de Clic. Dat kan netter. Maar goed: dat hoeft de prestaties niet in de weg te zitten en laten we eerlijk zijn: niemand zet een opengeschroefd apparaat in zijn huis.
DSD?
Als we naar de specificaties kijken van de serie, zit het wel goed. Zo beschikt de M1 Clic over een opvallend kleurenscherm wat netjes coverart en informatie weergeeft. Ook is er gemakkelijk te navigeren via het geanimeerde scherm (geen touch, maar dat is ook zinloos naar onze mening). De animaties zijn tijdens het navigeren niet helemaal soepel, maar de tekst scrollt wel goed. En op een afstandje ziet de coverart er goed uit.
Onder de kap treffen we de DSD 1796-dac van Texas Instruments aan. Dat is een 24 bit / 192 kHz dac met dsd-ondersteuning. DSD staat voor Direct Stream Digital; een technologie die gebruikt is voor SACD. Nu zijn er niet veel opnames van, maar het klinkt geweldig. Jammer dat de M1 Clic het niet lijkt te ondersteunen. Wij kunnen het nergens terug vinden in de specificaties.
Achterop de Clic zien we een usb-input (tot 48 kHz), optisch en coaxiaal in en zelf een aparte iPod-aansluiting. Uiteraard mist een netwerkaansluiting niet: zowel bekabeld (10/100) en draadloos (wireless-G). Ook beschikt de Clic over analoge rca-ingangen. Er zijn ook twee soorten uitgangen: één met en één zonder volumeregeling.
High-res
Wie geïnteresseerd is in hoge resolutie audio, zit bij de M1 Clic aan het goede adres. Tenminste: via de netwerk-ingang. De M1 Clic kan high-res streamen, maar dan moet dat wel via de bedrade aansluiting. En dat zegt Musical Fidelity zelf gelukkig ook. Draadloos gaat tot 24 bit / 96 kHz vanwege de Wireless-G beperking (54 Mbit/s (u haalt hooguit 15 Mbit), maar ook dan raden wij gewoon een kabel aan. Dat werkt toch stabieler.
We vinden het wel jammer dat Musical Fidelity geen high-res usb-aansluiting heeft geïmplementeerd. Dat is toch wel standaard vandaag de dag. Ook twee jaar geleden toen de M1-serie op de markt verscheen. Voor 1699 euro mag u het wel verwachten.
Apps?
Musical Fidelity biedt streaming audio, wat betekent dat u audio via het netwerk naar de M1 Clic kunt sturen. In veel gevallen is het veel gemakkelijker om dan de speler met een tablet of smartphone te bedienen. We zoeken naar een passende app en komen tot de conclusie dat Musical Fidelity alleen een app voor iPhone biedt. Dat is niet heel handig. Zeker niet gezien het feit dat Android groter is. Gemiste kans.
Kracht
Wij hebben de M1 PWR bij de serie gekregen. Deze klasse-D versterker van 1099 euro levert 65 watt in 8 Ohm en 130 watt in 4 Ohm. Die verdubbeling in vermogen stelt gerust. Het laat zien dat de (schakelende) voeding lekker stabiel is en dat de versterker over voldoende controle beschikt om lastigere luidsprekers aan te sturen. Of dat ook zo is, leest u verderop.
Leuk aan de M1 PWR is dat deze versterkers te ?bridgen? zijn, wat wil zeggen dat u ze als mono-eindversterker kunt schakelen. Dat gaat bij de M1 vrij gemakkelijk met een schakelaar achterop. U hebt dan 100 Watt in 8 Ohm en 200 watt in 4 Ohm.
CD-speler?
Nee, de CDT is geen cd-speler? het is een cd-transport. Er zit namelijk geen dac in de CDT. In plaats daarvan zitten er drie digitale uitgangen achterop die het digitale signaal van het loopwerk uitsturen. U hebt keuze uit: coaxiaal, optische en AES. Helaas geen bnc of I2S, dat zou helemaal geweldig zijn. Maar goed. Voor 799 euro mag u dat ook eigenlijk niet verwachten. Eigenlijk vinden we het al bijzonder dat de M1 CDT over een AES-uitgang beschikt.
We hebben de CDT even open gehad en hebben gezien dat het loopwerk net als de streaming-module in de M1 Clic bij Stream Unlimited vandaan komt. Het loopwerk is een slot-loader wat je niet vaak ziet. Uiteraard is het loopwerk ontkoppeld van het chassis om trillingen tegen te gaan.
Musical? of niet!
We sluiten alles netjes op elkaar aan: de M1 Clic gaat aan de PWR en de CDT gaat weer in de M1 Clic via een coaxiale kabel. De netkabels gaan in een Kemp Powerstrip 8 Plus die weer via een reference powercord in de muur gaat. We zetten het geheel aan (als laatste de PWR) en beginnen met een cd?tje van Mumford & Sons: Sigh no More.
Oei, dat klinkt helemaal nergens naar! De Bowers & Wilkins PM1?s geven de cd bijzonder rauw, ongenuanceerd en bijna barbaars weer. Dat hadden we niet verwacht. We spelen wel vaker met spullen van Musical Fidelity. We besluiten de set even wat te laten rusten om over een paar uur nog eens te gaan zitten.
En wat blijkt: Musical Fidelity houdt niet zo van de kou. Als de set opgewarmd is, blijkt het ineens allemaal op zijn plek te vallen. Er is rust, definitie en weer wat souplesse. Gelukkig maar! Zo kennen we Musical Fidelity weer. Tijd voor wat folk uit Londen!
Warm
Opvallend aan de Musical Fidelity is dat hij met een vleugje warmte speelt. Iets wat we niet vaak horen bij apparaten die over schakelende voedingen en klasse-D versterking beschikken. Het is dus duidelijk dat Musical Fidelity, ondanks de toepassing van klasse-D, niet zijn roots verloochent. Het is een merk met een ? hoe gaan we dit bestempelen? ? romantische ondertoon.
De focussering is diep en groot. En we hadden al zo?n vermoeden: de grip van de PWR op de Bowers & Wilkins PM1 is uitstekend. Het laag glijdt niet. Daarbij is het midden en hooggebied mooi open en is de verstaanbaarheid van vocalen uitstekend.
Wel mag de M1-lijn soms iets meer enthousiasme tonen bij energieke passages. Het blijft een beetje ingetogen in vergelijking met bijvoorbeeld de Arcam Solo Neo. Ook wil de M1-serie soms wat fel uit de hoek komen met s?en en t?s. Dat is waarschijnlijk toch een erfenis van de schakelende voedingen en klasse-D.
Conclusie
De M1-lijn van Musical Fidelity biedt bijzonder veel connectiviteit en flexibliteit. En hoewel de prijs pittig is, werkt het allemaal wel prima. De streaming-implementatie is degelijk. Ook zit het op gebied van muziek goed. De kracht van de PWR is indrukwekkend: hij heeft geen moeite met de PM1 die niet gemakkelijk is. We missen wel wat enthousiasme en een paar nieuwigheden. Denk aan high-res via usb, Wifi-N en een Android-app.
Dag Jaap,
Heb een bod gedaan op een m1 loopwerk. Die dan als transport dient naar de dion dac. Maar die s’en en t’s waarover je het hebt, komen die door het loopwerk of door de m1 dac?
Groeten
Geoffrey
Dag Jaap,
Leuk je eens in the flesh te ontmoeten op xfi. Het was telkens super druk bij jullie maar ik had die lange rit niet gemaakt zonder je eens te spreken. Mijn pa heeft zich ook goed geamuseerd. We hebben ccr beluisterd bij dion audio. Zo mooi hadden we susie q nog niet gehoord.
Vraagje. Aangezien Miquel geen cd speler heeft denk ik de cdt als transport in te schakelen. Beetje zelfde afmetingen en zo. Ik hoor en lees goeie dingen over dit transport. Ook hier. De dac neemt de boel dan over, toch? Zou dit een goeie oplossing zijn?
En denk aan mij als je iets van dion wegdoet hé. Ik ben namelijk aan het sparen voor de t92 en sd60.
Groeten
Geoffrey
Dag Geoffrey!
Zeker leuk je eens in het echt te ontmoeten. Het was inderdaad heel erg druk bij ons. Dat is natuurlijk heel positief, maar ook wel jammer, omdat ik voor sommige trouwe lezers liever wat meer tijd had vrijgemaakt. Zo gaan die dingen.
De T92 gaat niet weg :). De SD60’s wellicht wel, omdat ik dan iets krachtigers kan plaatsen. PM me even. Dan praten we erover. Bellen kan ook.
De CDT is zeker een prima loopwerk. En ja: de dac neemt dan alles over!