Home Review Dion Audio SD100

Review Dion Audio SD100

3
Dion Audio SD100 versterker

Klasse D-versterking is in opkomst. Nagenoeg – zo niet alle – docking stations en AirPlay-speakers hebben een klasse-D versterker. Ook de meeste all-in-one setjes beschikken over een efficiënte pwm-versterker. In de hifi en high-end zien we ook steeds vaker dit type (eind)versterker verschijnen. We bekijken vandaag een model van Dion Audio. De SD100 om precies te zijn. 

Dion Audio SD100 versterker power
De Dion Audio SD100 heeft dezelfde vormgeving als alle andere apparaten van Dion Audio. Dat combineert bijzonder mooi.

Miquel Blauw van Dion Audio is eigenwijs. Hij gebruikt niet – zoals veel bedrijven – bestaande concepten om er vervolgens wat aan te modificeren. Hij heeft zelf een klasse-D schakeling ontworpen. Kortom: geen Hypex, ICE-power of andersoortige, bestaande systemen, maar een eigen, custom ontwerp met een paar opvallendheden.

Bekende behuizing

Als we de SD100 (1599 euro per stuk) in onze handen hebben, zien we direct dat dit een Dion Audio-product is. Het is dezelfde behuizing als de DAC32 en de mini-serie. De bredere modellen gebruiken ook hetzelfde ontwerp en layout. Denk aan het logo aan de rechterzijde en de powerknop in het midden. De behuizing zit er goed uit met dat geborsteld aluminium front. Ook wel prettig: het zit zonder meer stevig in elkaar.

De basis

Net als bij klasse-A of klasse-A/B is voeding essentieel bij klasse-D. Misschien is het wel nog belangrijker, omdat alles zeer snel geschakeld wordt bij klasse-D en klasse-D doorgaans iets gevoeliger is voor voedingsruis. Mede om die reden heeft Miquel Blauw de voeding goed aangepakt. We zijn erg verrukt als we een grote ringkerntransformator onder de kap van de SD100 aantreffen. (Te) Vaak zien we tegenwoordig schakelende voedingen. Wat niet altijd slecht hoeft te zijn, maar ze hebben de neiging om scherp en bits te klinken.

Even ter uitleg: de print van de SD100 – bijzonder netjes in elkaar gezet: met de hand! – heeft drie niveau’s. Op de onderste (tegen de zijwand van de behuizing) is de stuur- en eindtrap aangebracht (de transistoren zitten aan de onderzijde van de print, tegen de zijwand van de behuizing). De middelste ontstoort het voedingssignaal en de bovenste (midden van de kast) zorgt voor de voltageregeling.

Hoogfrequent

Dion Audio SD100 versterker
De schakeling in de SD100 is helemaal van de grond af aan ontwikkeld door Miquel Blauw zelf.

Bij de SD100 van Dion Audio is de draaggolffrequentie meer dan 800 kHz, wat opvallend hoog is voor een klasse-D versterker. Meestal ligt het rond de 400 kHz. Het voordeel van een hogere draaggolffrequentie, is dat het uitgangsfilter een gemakkelijkere taak krijgt. Het is ook minder complex van opzet. En dat heeft veelal als voordeel dat er meer muziek overblijft. Het werkt wat dat betreft hetzelfde als bij en dac: oversampling zorgt voor hogere samplingrates, waardoor het filter minder richting het muzieksignaal hoeft te filteren. En dat heeft grote voordelen voor de muzikaliteit van de dac.

Geen krachtpatser

Nu zijn klasse-D versterkers in veel gevallen grote krachtpatsers. Dat is mogelijk, omdat het rendement veel hoger is. Vaak 95 procent of zelfs meer. Dat is bij Dion Audio niet het geval. (Wel het rendement, maar niet het hoge vermogen). De SD100 levert 100 watt in 4 Ohm en 58 watt in 8 Ohm. Kortom: het is een bescheiden klasse-D model. In veel gevallen is 50 watt echter genoeg. Maar verwacht geen trommelvliesverscheurende volumes van deze eindversterker. Wilt u meer vermogen dan is er nog de 200-watt versie die iets meer kost.

Soepel

We sluiten de Dion Audio SD100 aan op een Tentlabs b-Dac die gevoed is door onze tweede htpc en een Sonos Connect. De b-Dac heeft een volumeregeling, dus we hebben geen extra voortrap nodig, maar kunnen direct spelen. De SD100’s sturen een set B&W PM1 aan. Om ervoor te zorgen dat alles netjes van energie is voorzien, hebben we een Kemp Powerstrip 8 in gebruik die aan een reference power cord van Kemp hangt.

Na de SD100’s te hebben warmgespeeld, vullen we de J River 18 playlist met muziek en gaan we er even goed voor zitten. We laten stukken voorbij komen van onder meer Radiohead, Racoon, Dido, Massive Attack en Parov Stelar. Een breed palet met pop, elektronisch, ballade en fusion.

Dion Audio SD100 versterker
De grote voeding die mede verantwoordelijk is voor het uitstekende karakter van de SD100’s. Ze zijn geheel vrij van ruwheid in het midden en hoog.

Wat direct opvalt is dat deze SD100’s geen scherpte kennen. Het midden en hoog is heerlijk open en luchtig en bijzonder detailrijk. Wie veel warmte zoekt, kan beter voor een andere eindversterker gaan: warm zijn deze SD100’s namelijk niet. Ook niet in het laag: dat is strak, snel en ook voorzien van zeer veel detail. Maar dat kennen we wel van klasse-D.

Het is goed te horen hoeveel grip deze 100 watters (in 4 Ohm) hebben op de PM1’s die niet heel gemakkelijk zijn met een rendement van 84 dB. Er moet dus wel wat ‘gas’ gegeven worden om volume te krijgen. De SD100’s draaien daar hun hand niet voor om. Ze zijn nauwelijks warm geweest tijdens het luisteren.

We zijn wel verbaasd over de volledige afwezigheid van scherpte in de weergave. Dat zijn we niet echt gewend van klasse-D dat toch wel de neiging kan hebben koud en bits te zijn in het midden en hoog. Dion Audio heeft dat probleem in ieder geval opgelost met deze SD100’s. Toch missen we wel een tikje betrokkenheid en warmte op de vocalen. De SD100’s zijn erg neutraal en bijzonder snel. Wie dat zoekt, zit goed.

Overigens combineert Miquel Blauw zelf deze klasse-D eindtrappen met een buizen voorversterker. En dat is inderdaad een ideale combinatie. Want als we na de luistertest de geïntegreerde ST50 pakken van hetzelfde Dion Audio, dan krijgen we het beste van twee werelden: warmte, gloed, betrokkenheid en snelheid. De ST50 heeft namelijk een buizen voorversterker en een 50 watt klasse A/B eindtrap. Heerlijk.

Conclusie

De SD100 is zonder meer een prachtige klasse-D eindversterker. Het is weliswaar geen krachtpatser, maar hij is wel snel, open en vrij van hardheid. Ook in het midden en hoog. Wij hebben er een vrij lastige speaker aan gehad: de PM1 en dat is zonder problemen verlopen. Wij raden wel aan een wat mildere voortrap op te zetten om wat betrokkenheid te creëren in de weergave. Direct aan de Tentlabs b-Dac is weliswaar detailrijk en open, maar ook iets te steriel.

3 REACTIES

  1. Op zich lijkt me dit een interessant concept, mooi gebouwd, mooi bedacht. Toch even ter correctie: een hoge frequentie van de draaggolf is niet altijd interessant. De kans op problemen bij bv. de aan/uit schakeltijden van de vermogenstransistoren is groot. Verder is de filtering niet een probleem, ze is niet complex noch bij 200khz, noch bij 800khz.