De sound
Inhoud
We hebben de Bryston ruim een week kunnen proberen na een eerdere kennismaking. We hebben met en zonder de voortrap gespeeld – deze is namelijk te bypassen. Laten we maar direct met de deur in huis vallen: de voortrap is naar onze mening niet écht een spetterend mooi modelletje.
Energie
In alle setups horen we dat er weliswaar niets misgaat, maar wel dat er iets mist… energie… betrokkenheid. Die vonk die we zoeken als we luisteren naar muziek. Laten we dat eens toelichten.
Op een bepaald moment zitten we naar de combinatie in de werkruimte te luisteren – Stenheim, Benchmark, Bryston – als we denken: “weet je wat… we zetten de Benchmark eens als voortrap in. Gewoon direct!” En ja hoor… BOEM… meer energie en openheid.
Nu is het niet direct beter. Of preciezer. Maar we voelen wel meer muziek. We worden betrokken bij het stuk.
Als we vervolgens de Dion Audio T92 buizentrap er tussen zetten, komt er nog wat ambiance en ruimte bij. Vocalen worden meer 3D en de ruimte in de muziek verspreidt zich beter. Een kracht van die vootrap… En dat maakt het geheel wel wat smeuïger dan direct de Bryston in. We horen bijvoorbeeld ook wat meer body bij akoestisch gitaar of vocaal werk.
Het is niet zozeer dat de Bryston niet klopt… we missen alleen wat ‘sjeu’ in de voortrap van de B135.
Bruut
Maar die eindversterker is echt niets mis mee! Want als we even met de Benchmark de Dion ingaan en dan naar de Bryston op passthrough… wow. Wat een controle. Wat een definitie en wat een drive. Het is écht een heel mooi stukje eindversterker wat Bryston hier neer heeft gezet.
Mooi review.Ofschoon je altijd zelf moet luisteren kun je hier wat mee,er worden to the point zaken aangestipt,wat niet altijd gebeurt.Komt natuurlijk ook omdat je direkt vergelijkingmateriaal bij de hand hebt.Verheug me op verdere tests!
Dank John!