Wat meer over de sound
Inhoud
We hebben ruim anderhalve week gespeeld met deze combinatie. En daarbij zijn zowel diverse soorten muziek als meerdere redacteuren over de vloer geweest. Met name Harro Tillema heeft er aardig wat tijd doorgebracht vanwege de review van de Bryston. We waren het roerend eens over de balans in dit systeem. En de muzikaliteit waarmee het speelt. Elk genre wordt gerespecteerd: van vocal tot elektronisch tot house tot country, jazz, blues… u vat hem wel.
Waar redacteur in kwestie echt kippenvel van heeft gekregen, is het album Amelie. Met name nummer vier op het album raakte de gevoelige snaar. De AVM’s – hoe groot en bruut ze ook ogen – zetten met ongekend veel finesse dit nummer neer. Absolute controle over de dynamiek – micro en macro – geeft zoveel betrokkenheid. Daarnaast horen we met het grootste gemak de aanslag, het pedaalwerk, nagalm, harmonischen… simpelweg: wow. Wat een niveau.
Schakelen we over naar Radiohead, A moon shaped Pool, dan transformeert alles mee. De klaagzang van Thom Yorke gaat door merg en been. Zoals het hoort. Door naar house: beuken maar! 100 dB op de meter en geen krimp. Petje af. Terug naar Metropolitain: boem… ruimte. Alle effecten hebben hun eigen plek en de bas ronkt en rolt door de kamer. Maar geen gripverlies. De twee blokken blijven maar gaan. Als ze zouden kunnen zweten, zouden we nog geen druppel zien. Ondanks de warme dagen tijdens deze testperiode.
Feit is…
Dit is een set zonder voorkeur. Dit zijn apparaten die de spelende artiest de ruimte gunt die het verdient. En zo hoort het natuurlijk. En na wat plaatjes draaien en wat koppen koffie kijken we elkaar aan: ja… hier speelt simpelweg muziek. Geen set. En dikke credits naar de AVM’s voor de controle, grip en finesse. ‘Spitzenklasse!’.Â
Conclusie
Wat kunnen we hier nu over zeggen? Behalve wellicht iets té lyrisch over te komen. We hebben de afgelopen jaren prachtige spullen in handen gehad. Maar niet vaak krijgen we kippenvel bij het horen van een album dat we zo goed kennen. Het verraste ons. Bracht ons een beetje van slag. In positieve zin.De AVM Ovation MA 8.2 is op alle vlakken een bruut. Gewicht, vermogen, controle, dynamiek... Maar het mooie is: het kan met zo ongekend veel finesse en puurheid te werk gaan dat hij ook op dat vlak raakt. Kortom: een allrounder. Een 'onhoorbare' drijvende kracht voor élke set en speaker. Topklasse.
Jaap misschien kan Ovation CS 8.2 ook een keer getest worden. Over de prijs wordt zeer geheimzinnig gedaan waarschijnlijk €25.000,- Als je het financieel waar kan maken, is dit dan echt waar voor je geld, gewoonweg de beste?
Het is de soundtrack van de film Amelie… erg fraai. Zeker een aanrader als je van piano houdt.
Hoe verhouden die monoblokken zich tot de Benchmark AHB2. Zijn de meeste daarmee niet véél beter af? ik luister echt graag naar muziek maar kan me niet voorstellen dat ik een dergelijke set ooit in mijn woonkamer neer zou zetten.
Dit is toch wel een stukje soepeler en wat dynamischer. De Benchmark is in mijn herinnering wel ‘stiller’.
Avm was begonnen als zelfbouwversterker in Elrad als ik mij niet vergist, en als ik mij niet vergist is die een aantal jaren geleden overgenomen door een nieuwe eigenaar.
Dan hoe kan en versterker met meerdere fets in de uitgang super klinken,
Mvg wol
Beste Jaap, betreft Amelie de naam van een album of van de artiest. Of betreft het het album met gelijknamige titel?