Rust en controle
Inhoud
Het grappige aan de Nighthawk en Nightowl Carbon, is dat ze een gelijke signatuur hebben, maar wel anders presenteren.
De Nighthawk is een beetje te vergelijken met de ontspannen artiest. Een man – of vrouw – die alles wel heeft gezien en gehoord. Wellicht ook een tikkie blasé. Zo komt de klank over: compleet, gecontroleerd, ontspannen en detail genoeg. Echter mag het nog wel een tikkie energieker naar ons idee.
De Nightowl biedt dat stukje extra energie. Het is diezelfde artiest, maar dan tien jaar eerder: iets meer energie en drive. Maar wel volwassen genoeg om een mooie performance neer te zetten. Het middengebied krijgt net dat extra vleugje punch mee.
Wennen
De stap van de Nighthawk naar de Nightowl is een beetje wennen. In eerste instantie lijkt de Nightowl wat uit balans: te veel midden en een beetje ‘dozig’. Dat komt door de stap van een open model naar een gesloten model, waarbij de klankkast natuurlijk meer hoorbaar is: er is meer reflectie. En dat is gewoonweg goed merk- en hoorbaar.
Echter wennen we al na een paar minuten. Dan voelt de Nightowl als een heel prettige allrounder. Een serieuze high-end over-ear met opmerkelijk transparant en detailrijk karakter.
En nu is de stap terug naar de Nighthawk juist weer heel vreemd: vocalen lijken wat ver weg en energie te missen. Dat is niet gek, want er gaat natuurlijk meer energie door dat roostertje. Die energie bereikt niet het oor.
Ook lijkt het hooggebied wat te tam. Maar ja: na een paar minuten zijn we weer gewend en voelt de Nighthawk weer wat meer in balans. Het is en blijft een heel prettige, ontspannen over-ear hoofdtelefoon. Een model waar we uren en uren naar kunnen luisteren. Waar alle muziek prima op afgespeeld kan worden. Al missen we nog steeds wel wat sprankeling. Dat is bij de eerste versie ook het geval.
Toch is de keuze heel lastig als we schakelen tussen deze twee. Welke prettiger is, is grotendeels een kwestie van smaak. Wij vinden de Nightowl wat beter met vocaal werk en met house. De Nighthawk is weer prettiger met rock en grootschalig werk waar ‘staging’ een rol speelt… het voelt allemaal wat minder ‘in het hoofd’ dan met de Nightowl.
Breed inzetbaar
Wie een prettige allrounder zoekt, kan eigenlijk geen miskoop doen aan deze twee Audioquests. Maar wees op uw hoede… probeer ze allebei. De signatuur mag grotendeels gelijk zijn, de presentatie en focus is wel anders.
Je noemt de Nighthawk wat “tam” maar ik noem het meer vlak, geen vlees nog vis, Voor het geld zijn er veel uitgesprokenere hoofdtelefoons te koop.
Dag Herbie,
Hoe stuur je de Nighthawk aan? Ik vind hem zeker niet vlak. Wel wat tam in het hoog.
Heb hem met een Chord Mojo geluisterd, was best teleurgesteld eerlijk gezegd, had misschien teveel verwachtingen, heb nu een Beyer DT1770 icm een Mojo, dat leeft veel meer naar mijn mening, zonder hard en vervelend te worden.
Hallo,
Audioquest heeft verteld dat met het gebruiken van de nieuwe earpads en kabel bij de originele nighthawks, je het verschil tussen de carbon en originele bijna niet kunt horen. Ervaart u dit? Ik ga ervan uit dat de nieuwe carbon versie het niet waard is als je al de originele al hebt.
Dag Seen,
Ja, dat geloof ik wel… ik zou zeker niet overstappen.
Zou die Audioquest kabel ook in de Meze 99 classics passen?
Goede vraag… ik gok van wel eerlijk gezegd.