Home Review Atoll Electronique SDA200 en CD200 Signature – Vive La France!

Review Atoll Electronique SDA200 en CD200 Signature – Vive La France!

4

Voordelen

  • Klinkt bijzonder goed
  • Veelzijdig
  • Bouwkwaliteit
  • Roon Ready

Nadelen

  • App beetje rudimentair

Prijs: € 4600 set

Bouwkwaliteit
Inzetbaarheid
Weergave
Prijs
Atoll SDA200

Weergave

Weergave

De SDA200 klinkt gul, rond, robuust maar met echte punch en veel inzicht. De balans is quasi perfect. De mooie klasse a/b versterker waar Atoll voor gekend is, levert hier schitterend werk. Streamen via Tidal of Qobuz is genieten. Luchtig en vol is een combinatie die we zelden tegenkomen. Eigenlijk heb je met de SDA200 en een paar speakers genoeg. De CD200 doet echter niet onder en we hebben dan ook heel wat cd’s afgespeeld de voorbije maand. Het is een fijne speler met dezelfde klank als de SDA200, zelfde dac, maar het grootste deel van de sound komt uiteraard van de geweldige versterker in de SDA200. De lijningangen zijn in elk geval top.

Luisteren

De eerste cd die we kiezen is “Feels like home” van Norah Jones. Dit album kan kaal, scherp en kil klinken op een set die niet in balans is. Geen probleem voor dit Franse duo. De basdrum krijgt voldoende gewicht waardoor elk nummer fundament heeft. Stemmen zijn ietsje gepolijst en details zijn goed hoorbaar maar daar ligt niet de focus bij dit duo. Deze toestellen maken muziek waarbij analyse ondergeschikt is. 

Het tweede album dat we uit de kast halen is “New Moon” van Elliott Smith. Wat een geweldige dubbel-cd. We draaien het volume wat hoger en luisteren naar beide schijfjes. Eigenlijk valt weinig af te dingen op deze combo. We luisteren gebiologeerd, zijn betrokken bij de muziek en vinden vooral de combinatie met de Revels uitstekend. Niets stoort of valt uit de toon en dat is echt een kracht van deze Atolls. Het is niet zo verfijnd en detailrijk als door de Sonnet Morpheus maar dat verwachten we ook niet. Dit is een energieke weergave met voldoende detail en vooral heel wat kracht en power onderin. Kaal, kil en analytisch klinken deze toestellen nooit. 

The Weather Station nu met hun prachtige album “Loyalty”. We zien eerst de titel van het album en de song op het scherm van de cd-speler verschijnen en daarna de naam van de band en de uitvoerder. Een leuke extraatje. Onmiddellijk horen we die mooie laagweergave die echt wel typisch is voor het merk en de Atoll SDA200. De stem van Tamara Lindeman klinkt ingetogen, zacht, betoverend. Zonder randje en mooi los en vloeiend. Op het titelnummer hebben de snaren gewicht en resoneren ze lang na. Je hebt echt zin om te gaan grasduinen in je cd-collectie en het volgende pareltje te ontdekken leggen. Elk album klinkt gewoon erg goed. Je hebt niet de neiging om de muziek te ontleden, je luistert gewoon en je geniet. De combinatie van de Burr Brown chip in combinatie met een uitstekende voeding zorgt voor een ontspannen weergave. Eentje zonder weerhaken die langdurig luisteren aanmoedigt. 

Tijd om wat elektronisch geweld nu in de vorm van Fila Brazillia. Dit Britse muziekduo laat zich inspireren door Zuid-Amerikaanse ritmes en grooves. “The life and times of Phoebus Brumal” staat vol hectische tracks die van de ene naar de andere kant stuiteren. De SDA-200 is niet de snelste versterker maar wel erg ritmisch en behoudt in alle situaties de controle. Er zijn zoals gezegd snellere en meer open versterkers maar die bezitten vaak niet dezelfde dynamiek en ballen. 

Streamen via Tidal of Qobuz zorgt niet voor kwaliteitsverlies. Het is iets zachter en minder puntig maar wel met veel lucht en punch. Veel hangt uiteraard af van de stream maar de kwaliteit van de weergave is constant. Bij Cat Stevens’ “Tea for the Tillerman²” is het gitaarspel bijzonder kleurrijk en vloeiend. Detailrijk ook en open. Mooie spreiding tussen de speakers en de stem pal in het midden. ‘Father and Son’ raakt de juiste snaar.

Geen scherpte of artificiële klanken en telkens weer dat fundament onderin. Heerlijk. Wat zijn deze toestellen goed geworden denken we luidop. 

Winkels met Atoll

Cort van der Lindelaan 11
9722 LP Groningen, NL
Schoenmakersstraat 19
6041EX Roermond, NL
Stationsweg 87
9471 GM Zuidlaren, NL
St. Ceciliastraat 28
5038 HA Tilburg, NL
Spoorstraat 18
7491 CK Delden, Overijssel, NL
Steenstraat 54
6828 CM Arnhem, Gelderland, NL
St.-Katelijnevest 53
2000 Antwerpen, BE
Beethovenstraat 9-b
1077 HL Amsterdam, Noord Holland, NL

4 REACTIES

  1. Ik heb de Atoll SDA200 deze week vergeleken met de Hegel 190, Marantz model 40n, Arcam SA30 en Primare I25 prisma. Een heerlijk middagje in een mooie luisterruimte bij Iear, met mijn eigen speakers (Translator Reference). Uiteraard heeft ieder apparaat zijn voor- en nadelen, maar ik ben gevallen voor de Atoll, puur vanwege het geluid. En hij ziet er ook nog mooi uit! Dus ik ga afscheid nemen van mijn Rotels en mijn muziekcollectie weer herontdekken.

      • Dag John,
        Excuses voor de late reactie; ik had je vraag niet gezien (ik zie nu dat ik hieronder wat aan kan vinken om dat de volgende keer te voorkomen).
        Wat voor mij de doorslag(en) gaf waren een warme bas, die in vergelijking met de andere versterkers niet leidde tot een mengeling van bastonen (soort resonerende hummm). Daarnaast de frisheid en helderheid van het mid-hoog. Zelfs de verkoper viel van zijn stoel toen hij het intro van zijn favoriete nummer om dat te testen (Bruce Springsteen, Live in New York, The River) liet horen. Eigenlijk deed hij dat in de verwachting dat de Arcam dat beter zou doen, maar dat bleek echt dag en nacht te verschillen.
        Groet, Rob