Home Mordaunt Short Mezzo-6 en NAD C315BEE

Mordaunt Short Mezzo-6 en NAD C315BEE

1

Twee strakgelijnde zuilen met sierlijk, futuristisch gevormde tweeterbehuizingen staren me aan. Ze wachten ?zonder een spier te vertrekken? op mijn commando aan de cd-speler. ?Kom maar op!?, lijken ze wel te denken. ?Ons maak je niet bang met je muziekkeuze!? Ook de ?partner in crime?, een NAD C 315BEE, lijkt niet onder de indruk te zijn van wat hem te komen staat: Mr Oizo, Analog Worms Attack, een cd die het leven van een hifisysteem aardig zuur kan maken!

Wat een brutaal versterkertje is dit zeg! Op een positieve manier...
Wat een brutaal versterkertje is dit zeg! Op een positieve manier…

De Britten zijn zeer befaamde hifiproducenten. Met merken als Avi, Arcam, B&W, Cyrus, Epos et cetera maken ze het leven van een concurrent er niet gemakkelijker op. Hoe komt dat nu? Simpel: de Britten hebben een zeer rijke hifihistorie om op te bouwen. Dankzij deze brede basis waarop onze ?eilandburen? kunnen bouwen, zijn de producten zijn vaak gewoon erg goed. Voor deze test hebben we twee bekende Britse merken laten samenwerken: Mordaunt Short en NAD. Dat belooft wat!

Klein van stuk
De kleine NAD lijkt op papier flink onder bemeten voor de grote Mezzo?s 6. Hij levert die twee keer 40 watt nominaal vermogen bij zowel 4 ohm als 8 ohm. Het dynamische vermogen is wat groter met 45 watt bij een belasting van 8 ohm en 60 watt bij 4 ohm. Toch stuurt de hij de Mordaunt Short Mezzo-6 vrij gemakkelijk aan. Of dit te danken is aan de speciale Holmgren rinkergtransformator of aan het vriendelijke aanstuurgedrag van de Mezzo-6, laat ik even in het midden, al maken de cijfers van de Mezzo-6 meer indruk op mij.
De één meter hoge, 22 cm brede en 28 cm diepe Mordaunt Short Mezzo-6 vormt met een gevoeligheid van 89 dB namelijk geen lastige partner voor de NAD. Ook ligt de weerstand van de Mezzo-6 altijd keurig tussen 4 ohm en 8 ohm, wat wijst op een zeer degelijk ontwerp. En als we een blik in de ontwerpgeschiedenis van de Mordaunt Short Mezzo-6 werpen, blijkt dat ook te kloppen: de Mezzo-6 heeft een groot deel van zijn ontwerp te danken aan de referentieluidspreker van de Britse luidsprekerbouwer: de Performance-6. Deze luidspreker is al eerder besproken in het juli/augustus-nummer van 2006. Uiteraard zijn er wel wezenlijke verschillen aan te wijzen. Zo is de Performance uit kunststof vervaardigd en is het vlaggenschip gebaseerd op een 3-weg basreflexsysteem. De Mezzo-6 is van ?gewoon? hout gemaakt en is opgetrokken rond een 2,5-weg basreflexsysteem. (Helaas zijn de crossoverfrequenties niet bekend).
Hoewel ik niet echt gecharmeerd was van het gortdroge laaggebied en het wat harde middenfrequente gebied van de Performance-6, kon ik er niet omheen dat de Performance gestoeld is op een prachtige ontwerpfilosofie. De kast is een waar meesterwerk en het tweeterontwerp is bijzonder vooruitstrevend, wat zich uit in een prachtige beeldvorming en een zijdezacht hooggebied.

Dapper

De Mezzo weet op veel vlakken te verrassen: een betaalbaar luidsprekertje met een goed inborst.
De Mezzo weet op veel vlakken te verrassen: een betaalbaar luidsprekertje met een goed inborst.

Zoals u in het intro heeft kunnen lezen, trap ik de luistersessie af met een cd van Mr Oizo. U begrijpt het goed: ik geeft het duo er direct flink van langs met deze Franse Electro! Zodra mijn Teac VRDS-10 begint te spelen, toont het Britse tweetal echter dat ze geen enkele moeite hebben met de absurd lage frequenties van ?No day Massacre?. Dit bijzonder lastige nummer kent vele extremen op gebied van dynamiek en toonhoogten, maar de NAD houdt de Mezzo?s prima in bedwang en de Mordaunts geven geen krimp als Mr Oizo ze er van langs geeft met zware beats en vreemde effecten. De NAD en Mordaunt Short maken mij door deze prestatie duidelijk dat het een zware taak is ze van streek te maken. Dit is een dapper koppel!
De NAD C 315BEE en Mordaunt Short Mezzo-6 hebben me ervan overtuigd dat ze geen enkele moeite hebben met het grovere, elektronische werk. Het is tijd op het subtielere werk over te stappen. Bløfs Umoja belandt in de Teac. Ik speel als eerste nummer vijf: ?Wennen aan september?, waar Adam Duritz, de zanger van de Counting Crows, Pascal Jakobsen ondersteunt tijdens een intercontinentaal duet. Het prachtige nummer kent een warmte en emotie die op een goed systeem zeker tot kippenvel leidt. De Mezzo?s laten bij dit nummer een zeer grote kracht zien: het zijn absolute alleskunners. De luidsprekers verdwijnen en de stem van Pascal treed keurig naar voren. Daarbij valt een absolute stabiliteit op die ik alleen van luidsprekers in het hogere segment ken. De stem staat als een huis! Ook is het opvallend dat Adam Kurtz over het algemeen goed volgbaar blijft.
Ik schrijf bewust over het algemeen, want de NAD wil bij de drukkere passages in het nummer nog wel eens controle verliezen over de Mezzo?s. Dat uit zich in slecht te plaatsen instrumenten ? de ?lucht? tussen de instrumenten verdwijnt ? en het verdwijnen van de goed te onderscheiden lagen in de muziek. Bij het nummer ?Wennen aan september? was Adam Kurtz tijdens de drukkere passages niet goed meer te verstaan. Meer vermogen is dan de remedie, al verbaast de NAD me keer op keer door zijn detailrijke presentatie en muzikale inborst.
De NAD gooit ? als je goed oplet ? wel een beetje een warm sausje over Bløfs prachtige cd, al hebben luidsprekers met een basreflex-systeem (de Mezzo-6 is ook gebaseerd op een basreflex-systeem) vaak ook de neiging wat laag toe te voegen. Dat extra sausje valt in het bijzonder op als ik Sex ?n? Jazz van Gare Du Nord in de VRDS-10 leg. De toch al vrij ?romantisch? opgenomen cd

Een prima voeding die voldoende stroom kan leveren voor een levendig potje muziek.
Een prima voeding die voldoende stroom kan leveren voor een levendig potje muziek.

krijgt nog wat extra schwung mee van de NAD, hoewel ook hier het duo wederom zijn muzikale kwaliteiten prima toont! Bij het openingsnummer van de cd, Marvin & Miles, ziet u zangeres Dorona Alberti bijna in de bruine kroeg op het podium staan, zo lekker presenteert dit koppel het nummer. De krachtige, ritmische ?klap? klinkt heerlijk scherp en de (soms iets té) warme ondertoon vult prima de kamer. Sausje of geen sausje, dit brutale, Britse duo doet wat het moet doen: lekker muziek maken en het publiek entertainen!

Conclusie
Hoewel de NAD C 315 BEE een vleugje warmte toevoegt aan de cd-collectie, weet het kleine versterkertje uitstekend te presteren. Hij stuurt de grote Mezzo?s in de meeste gevallen prima aan. En toont een enthousiasme en energie die je niet verwacht als je naar de specificaties kijkt. Alleen bij erg lastige dynamische uitspattingen wil hij nog wel eens de grip op de grote Mezzo verliezen. En dat is helemaal niet vreemd gezien het vermogen en de grootte van de aan te sturen luidsprekers.
De Mezzo-6 is een bijzondere luidspreker in zijn prijsklasse die u zeker in de gaten moet houden! Het is een absolute alleskunner die over de gehele frequentieband zéér energiek en gecontroleerd over komt. Dus of u nu van vocale, elektronische of akoestische muziek houdt, de Mezzo-6 presenteert het met het grootste gemak en valt heerlijk weg waardoor slechts muziek over blijft. En dat is een kracht die zeker niet alle luidsprekers bezitten!

1 REACTIE

  1. Even een aantekening. NAD laat vaak hun versterkers inelkaar zetten in China. Maar je hoord dat er niet aan af. De ontwerper Bijorn Erik Avardson klinkt als een scandinaviër uit Denemarken, dus eigenlijk zijn NAD versterkers Deens ontwerp, dat ook terug te zien is aan de strakke NAD soberheid.
    Wel heb ik bij mij thuis een NAD platenspeler waar echt made in engeland op staat. (uit de Rega fabriek).