Luisteren
Inhoud
De KAD K7 geven muziek eerder puur dan helder weer. Als muziek water zou zijn, dan geven de K7s water uit een koel, helder bergmeer.
Desondanks krijg je de volle reikwijdte van het geluid. De track “A Caged Bird / Imitations of Life” van Cinematic Orchestra laat een vol klinkende soundstage horen met vulkaandiep voelbaar gerommel van de bassen op het einde. Het specifieke stemgeluid van Roots Manuva staat afgetekend tegen de muur van gelaagd geluid. Verwacht geen grote, ronkende bas, maar eerder een kanonskogel die op je afgevuurd wordt.
Je hoort alles, maar dan ook echt alles. Daarbij komt de puurheid om de hoek kijken: je krijgt overweldigend veel informatie op je af, terwijl je nog steeds een samenhangend beeld houdt. Ondanks de detailrijkheid hoor je bij het spelen van een rock album een band die aan het spelen is, niet een afzonderlijke gitaar, drum en bas zoals sommige detaillistische systemen laten horen.
Alsof je in de studio erbij bent
Het stereobeeld van de KAD K7 is niet overdreven groot in de gekozen opstelling, maar wel precies gedefinieerd en uitermate stabiel. Je kan het 3D podium waarop de muzikanten staan bijna zien. Het podium heeft geen zijwanden of plafond, maar de afmetingen zijn exact aan te wijzen in de lucht voor je. Eigenlijk is het meer een studioruimte. Meer dan eens bekroop het gevoel in de studio, tijdens de opname aanwezig te zijn; de klank en kleur van de instrumenten, het gevoel er dicht op te zitten, de levensechtheid.
Nagalm of uitsterven van tonen is kort, waardoor je niet veel akoestiek van de omgeving waarin de opname gemaakt is meekrijgt. Dat veroorzaakt mede het ‘alsof je in de opnameruimte erbij was’ gevoel.
Een goed voorbeeld is de track “I Can’t Quit You Baby” van de Led Zeppelin box set. Het gitaar en drumwerk is precies te volgen. Wat Jimmy Page hier uit zijn gitaar haalt, zijn weergaloze timing en rubato, is verbluffend. Ieder nootje, elke beweging op de snaar is te volgen, door het directe, onopgesmukte geluid.
Muzikale openbaringen
Dat muziek een krachtig medium is bewees het album “Wish You Were Here” van Pink Floyd. Het bezorgde uw auteur een sterke flashback. Op je kamer in je ouderlijk huis, je Philips boombox, met afkoppelbare boxen, opstellen op je bureau, cassettebandje erin en dan in het donker, liggend op bed helemaal opgaan in de muziek. Dat gevoel kwam weer bovendrijven, luisterend naar het album op de KAD K7.
Een andere ear opener was het “Köln Concert” van Keith Jarrett. De K7 geeft gewicht in de individuele noten en in de klank van de vleugel. Alle toetsaanslagen zijn duidelijk te volgen, maar nog belangrijker is dat je hoort met welke intentie de toetsen worden aangeslagen. Door de snelheid van de speaker wordt het nooit een brei van geluid. Alsof je op het podium naast Jarrett zit. Het resultaat is een geweldige muziek ervaring.
Verdwaald in de krochten van het orkest
Doordat je dicht op de muziek zit, die heel detailrijk wordt weergegeven, werkt dat goed met muziek die dat verdraagt. Bij drukker of groter werk, denk aan orkesten, raak je de atmosfeer kwijt. Je zit met een vergrootglas tussen de melodielijnen. Als je wilt weten hoe een dirigent een partituur aanpakt heb je hier de installatie waarmee dat blootgelegd wordt. Als u liever op wat grotere afstand het geheel over u heen laat komen wordt dat moeilijker.
In de derde symfonie van Prokofiev wordt heel veel over je heen gestort als luisteraar. Het is complex werk en die complexiteit wordt in alle detail hoorbaar. Dit werk luisteren vergt dan veel.
In Vaughan Williams “Variations on a Theme by Thomas Tellis” blijft de coherentie van de verschillende strijkersgroepen overeind, de intentie waarmee het gespeeld wordt is voelbaar, maar toch appelleert het eerder aan een verstandelijke emotie en minder aan het gevoel dat de eb en vloedbeweging van de muziek meestal oproept.
O, die stem!
De weergave van de menselijke stem is ongeëvenaard. Ook hier weer: puurheid, geen opsmuk. Het is indrukwekkend omdat het niet probeert indrukwekkend te zijn. Het is de stem, heel precies afgebeeld en met harmonische boventonen die je meestal alleen hoort als iemand naast je in dezelfde ruimte staat te zingen. Je hoort zelfs hoe de zanger ten opzichte van de microfoon beweegt als je geconcentreerd gaat luisteren. Zoals in de cover “Hey Ma” van Jamie Cullum, of het album “Almost Bangor” van Novastar.
Beide voorbeelden zijn de singer-songwriter die rechtstreeks tot je zingen, met uitgeklede begeleiding die de stem als middelpunt complementeert. Als het wat grootser wordt, zoals in Stevie Wonder’s “As” en bij Etta James in “I’d rather go blind” van het Live in Montreux album, laten de K7’s een meer duaal karakter horen. Aan de ene kant mis je diepte in de soul en gospel, het swingt niet, aan de andere kant zijn de stemmen heel precies en op menselijke schaal weergegeven.
Bedankt Martijn voor de toelichting!
Dag Martijn,
Ik was aangenaam verrast nog een review te zien van de KAD K7.
Zoals gewoonlijk is deze zeer grondig en mooi gemaakt!
Bedankt hiervoor.
Ik apprecieer de verwijzing naar playlists en nummers in Qobuz.
Dit maakt het mogelijk jouw commentaren en bevindingen op een snelle en eenvoudige manier te situeren en beleven.
Toch heb ik nog een vraag, wat gebeurd er als er een nummer wordt gestreamd in 24 bit 196Hz? Wordt dit door door de Primare SC15 omgezet in 24/96 vooraleer te streamen naar de KAD K7?
Ik veronderstel dat het niet mogelijk is om DSD bestanden te streamen, immers geen usb verbinding mogelijk.
Was er een groot verschil in beleving van afgespeelde muziek tussen jouw luisterruimte en de Artone Studio’s. Minder gedempte akoestiek? Door het indraaien van de speakers was de interactie van jouw luisterruimte minimaal?
Groeten
Bart
Hallo Bart,
Je bent afhankelijk van het apparaat dat WiSA verstuurd. In dit geval een Prima SC15.
Ik heb DSD weergave niet geprobeerd (notitie gemaakt dat ik dat de volgende keer moet testen), maar volgens de WiSA User guide van Primare:
“All communication between your Primare WiSA and a WiSA speakers will be at the highest WiSA standard 96kHz 24 bits. WiSA can only convert sample rates up to 192kHz 24bit.
Therefore, when playing on DLNA/UPnP, DSD* and PCM streams with a sample rate above 96kHz will be converted to 96kHz 24bit (only when the WiSA module is ON).
* DSD conversion support coming with a future update.”
Ik moet er vanuit gaan dat DSD nu niet ondersteund wordt door Primare. PCM met een hogere bitrate of sample rate wordt omgezet naar 24bit/96KHz. Dat is één van de nadelen benoemd: er is niet bijster veel keus in apparatuur die via WiSA muziek kunnen verzenden naar speakers.
Met betrekking tot de omgeving: Bij mij thuis klinkt het anders, al was het maar omdat de diepe bastonen niet echt goed in mijn huiskamer passen en met gemak in de Artone studioruimte. Helemaal isoleren kan niet, geluid reflecteert altijd. Het karakter was hetzelfde, en vergeleken met andere sets is de invloed van mijn ruimte op de weergave bij de KAD K7 minder groot.