“Darling, I’m just not okay”. Het zijn de afsluitende woorden van het debuutalbum van Isaac Gracie, een jonge en schuchtere Engelse singer-songwriter. Nee, een vrolijke jongen is hij niet, maar wat leveren zijn sores prachtige muziek op. Het titelloze album staat vol met gedragen ballades waarin Gracie zijn angsten en (liefdes)verdriet van zich afzingt.
In 2016 was hij ineens daar op Soundcloud, met de single Last Words. Het gevoelige liedje werd massaal opgepikt en grote platenmaatschappijen struikelden over elkaar heen om de singer-songwriter te tekenen. Waren zijn liedjes tot dan toe vooral binnen de muren van zijn slaapkamer gebleven, nu waren opeens alle ogen op Isaac Gracie gericht. Hij beschrijft deze periode later als een van de donkerste jaren in zijn leven, want het had niet veel gescheeld of hij was onder de druk van alle hoge verwachtingen bezweken. “Maybe I wasn’t cut out for this”, zingt hij in de prachtige opener Terrified. Gelukkig is hij dat wel, want na twee jaar schrijven en opnemen ligt het album eindelijk in de (digitale) schappen. Last Words volgt als tweede track en je weet al snel: dit wordt een plaat om van te genieten.
Ballads
Isaac Gracie maakte vooral naam met wat rustiger werk – en daar staat dit album dan ook vol mee – maar met het derde nummer, The Death of You & I, laat Gracie zien ook een potje stevig te kunnen rocken. Het couplet begint nog onderkoeld met een Muse-achtig basloopje dat een onderhuidse spanning opwekt, om in het refrein volledig te exploderen. Gracie schreeuwt de longen en frustraties uit zijn lijf. Alhoewel de track behoorlijk detoneert met de rest van het album geeft het wel de nodige spanning en contrast en laat hij zien meer dan ballads te kunnen schrijven. Tegelijkertijd is het een mooie opmaat naar Running on Empty (geen Jackson Brown cover), een lekkere uptempo pop-rock song die het op de radio en festivals ongetwijfeld prima doet.
Emotie
Hierna daalt het tempo met Telescope weer en blijft de sfeer de rest van het album grotendeels ingetogen van aard. Naast de kwaliteit van de composities valt ook de goede productie en mix op, daar is hoorbaar niet op bezuinigd. Hoofdverantwoordelijke daarvoor is producer Markus Dravs die zijn sporen al verdiende met Bjork, Arcade Fire, Mumford & Sons en Florence + The Machine, om er een paar te noemen uit zijn indrukwekkende CV. Ook de stem van Gracie – die wonderlijk genoeg ergens tussen Jeff Buckley en de zanger van Saybia zit – is een zeer sterke troef. Met exact de juiste dosering drama en emotie vertolkt hij zijn autobiografische teksten zeer geloofwaardig en zonder dat het te pathetisch wordt. Ook muzikaal komen Saybia en Jeff Buckley regelmatig om de hoek kijken, maar ook een band als The Veils of singer-songwriter Hozier zijn nooit ver weg.
Bijna overal uitverkocht
Het blijft bijzonder: 23 jaar jong en dan een album van dit niveau uitbrengen. Het is weinigen gegeven en de platenmaatschappijen hadden het goed gezien: Last Words was geen toevalstreffer. Isaac Gracie staat vol met kwalitatieve en emotionele songs. Deze maand tourt de Brit daarmee onder andere door Nederland en de shows zijn zo goed als overal uitverkocht. Het is goed om te constateren dat nieuwe talent nog steeds zijn weg naar het publiek vindt. Hopelijk voor de muziekliefhebber behoudt Gracie zijn schuchterheid en introverte karakter onder al dit succes en lukt het hem dicht bij zichzelf te blijven. Een mooie muziekcarrière ligt dan in het verschiet.
Goede tip, kende de artiest niet. Maar volg direct de playlist op Spotify
Kan het onderschrijven, maar hij moet get wel houden bij de rustige nummers….
Inderdaad een aanrader!
Fijne muziek en bovendien prima opgenomen en fraai gearrangeerd.