Home Hi-Fi Waarom hifi de vetste hobby ter wereld is

Waarom hifi de vetste hobby ter wereld is

46
Waarom hifi de vetste hobby ter wereld is

Ik ben wat (eigenlijk vrij behoorlijk) chagrijnig als ik met een kop koffie even op de bank in de luisterruimte plof. “Pfff… gezeik”. Niet alle dagen zijn rozengeur en maneschijn bij Alpha. Shit happens… Er staat een nieuwe testkandidaat onder de Pass pre-amp: een Pass Labs X150.8. Drie dagen oud. dus nog niet vol ingespeeld. “Ik wil even gewoon rammen…”. Faithless Sunday 8PM gaat in de lade van de Denon A110 cd-speler. Track 5… boem… jep… daar is die glimlach weer. 

De rechterhand grijpt de afstandsbediening van de Pass XP-12 voorversterker… nog een paar tikjes op het pijltje omhoog… nog een paar… Ow yeah: de sweet spot is gevonden. Dartzeel had de beste benaming ooit voor de volumeregeling: Pleasure Control. Juist… dat is het inderdaad! M’n humeur begint langzaam maar zeker beter te worden. En nee: dat is niet alleen de koffie.

Waarom hifi prachtig is

De kracht van muziek is dat het instant een emotionele reactie brengt. Het kan diep ontroeren, geluk brengen, herinneringen bovenhalen… en in mijn geval: het chagrijnige humeur wegdrukken. Dat is een ongekende kracht. Een kracht die in wezen de mensheid kan redden van de ondergang. Iets om over na te denken!

Waarom heeft uw auteur het dan over Hifi? Nou… dat is tweeledig. Laten we met een mooie beginnen die we tijdens een interview met Mr Low van Audioquest hadden gehoord. Muziek kan altijd ontroeren… op wat voor systeem dan ook. Maar op een high-end systeem pakt het je gewoon sneller. En ja: dat is ook onze ervaring.

Ontdekkingsreis

Ook lijkt de ontdekkingsreis eindeloos. Want wat de nieuwe testkandidaat mij weer heeft laten horen, is dat er altijd weer nieuwe grenzen zijn om te doorbreken. Als je denkt: kan het nóg mooier? Kan het nog beter? … dan is het geweldig om weer te ontdekken dat er nog altijd grenzen kunnen vervagen. De trouwe Bryston 4B is prachtig. Maar met de nieuwe Sonnet Audio Pasithea in de set bleek deze gewoonweg een rem te zijn. De Pass Labs X150.8 heeft dat onomstotelijk bewezen. En ja: dat brengt gewoon een glimlach.

Wat er nu namelijk gebeurt is dat de gehele muziekcollectie opnieuw wordt ontdekt. Cliché? Ja… een dikke vette cliché. Walgelijk om te gebruiken (net als ‘muzikaal’ of ‘analoog klinkend) maar wel gewoon waar. Als we Faithless opzetten – een CD die uw auteur bij de release in 1998 heeft gekocht! – horen we écht nieuwe dingen. U leest het goed: een cd die we al 22 jaar in onze collectie hebben… Extra stemmetjes ver op de achtergrond, véél meer structuur en een rijkere definitie in het laag… het is gewoon krankzinnig om mee te maken na ruim 25 jaar in de hobby en 20 jaar hifi-journalistiek.

Geplakt op de bank

Ik moet een appje naar m’n vrouw tikken:

“Sorry… dit is verslavend goed. Ik kom er écht zo aan”.  Foto erbij en nog één track… vooruit.

U kunt wel gokken dat één track uiteindelijk het gehele album is geworden. Wat een mooie hobby is dit toch!

(Artikel is wat spontaan ontstaan, dus de foto’s zijn gewoon uit de Alpha App getrokken en dus gemaakt met de telefoon)

 

46 REACTIES

  1. Meer van dit! Schot in de roos.
    Dit is waarom ik zo geniet van mijn set.

    Als ik film kijk krijg ik een verhaal voor mijn neus, leuk en spannend. Maar het zorgt niet voor ultieme ontspanning.
    Althans bij mij, het zorgt ervoor dat ik even niet denk aan de sores van de dag.

    Als ik luister naar muziek kom ik echt tot rust. Eerste paar nummers denk je onbewust nog aan allerlei dingen, maar dan krijgt de muziek vat op me en wordt het helemaal stil. Dan hoor ik alleen nog de muziek en ga ik er echt helemaal in op.

    Dat gevoel is de reden dat ik van deze hobby hou!

  2. Leuk artikel en herkenbaar. Met twee jonge kids en een drukke baan, is het moment dat er rust in huis is (rond 20u) het gouden moment om mij -een aantal avonden per week met goedkeuring van ‘de bank’- even op te sluiten in de luisterkamer en op niet eens heel hoog volume heerlijk te genieten van finesse, details en engagement die de set brengt. Kwartieren worden halve uren en die worden… ‘ohnee, snel naar bed! Om 6.30u zijn we weer aan de beurt’.

    Aanrader mbt high fidelity genieten van electronische muziek: Amon Tobin – ISAM.

    • Mijn laatste vinding op mijn hifi- ontdekkingsreis: het Japanse Diretta audio protocol. Aardige DIY inspanning om het werkend te krijgen (host-target combo opbouwen en technische leercurve is noodzakelijk) maar dan heb je een upgrade te pakken die het meer dan waard is.

      Aangezien Alpha ‘fan’ is van de Mutec-klok; de klokken van AfterDark kunnen een mooie upgrade zijn. Helaas niet via de Nederlandse mainstream winkels te vinden, maar prima te bestellen vanuit Hongkong.

  3. Ik kan meepraten over opbouwen met een beperkt budget door de jaren heen. Ben sinds een 10-tal jaren de toch wel trotse bezitter van een Accuphase E-213, Kef Reference 205/2 luidsprekers en onlangs een Marantz 30n SACD/streamer ter vervanging van een NAD M55 die heel wat hoofdbrekens heeft gekost, maar dat terzijde en last but not least: een paar oren die van geen opgeven weten op mijn 73ste. Wat mij betreft geeft muziek niet alleen emotie, maar IS emotie. ‘s Nachts met mijn vrouw in bed liggen luisteren en kijken naar Pink Floyd’s Pulse en ja, harder en harder en harder, jammer voor de buren. Ik heb ze de andere dag gevraagd of ze er last van hadden en ja, ze hadden het wel gehoord maar het was zo’n mooie muziek……

  4. Audio /muziek hobby is soms best prijzig, maar o zo mooi, zeker als het bij je vrouw de zelfde emoties oproept . Ze heeft al meerdere keren gezegd , doe het maar de set verdiend het . En dus hup dat gaan weer de nodige € aan bekabeling . Oh ze zegt, heb je weer een cd gekocht. Muziek is als goede sex , het verveeld nooit .????

  5. Toch zijn dit soort spullen slechts weggelegd voor een heel kleine groep mensen. Je moet natuurlijk een muziekliefhebber zijn, maar vooral een hele vette bankrekening hebben. Voorde sets die Alpha bespreekt en test zit je met al die apparatuur en kabels zo op een ton. Vooral die “audiofiele” kabels (electra, netwerk, interconnects, luidsprekers) kosten alleen al een vermogen.
    Verder moet je jong genoeg zijn om nog een goed onderscheidend gehoor te hebben, terwijl diezelfde jongeren al zoveel dips in hun audiogram hebben zitten door veel te luide koptelefoons of earbuds en het bezoek aan discotheken, popconcerten e.d.; die oren hebben een chronisch ongezonde hoeveelheid dB’s toegediend gekregen.

      • Ik begrijp wat je bedoelt. Maar naast muziek ben ik ook filmliefhebber. Daarop is mijn luidsprekeropstelling dan ook afgestemd. Daardoor ben je aangewezen op een AV-receiver. Waarbij je dan hoopt dat er een goede DAC in zit, of dat hij passthrough van geluid ondersteunt als je een muziekstreamer hebt met een eigen, nog betere, DAC.
        Ik ben 67 en ik pretendeer dat ik nog een goed gehoor heb, maar waar natuurlijk door de leeftijd wel de sleet op zit ?. En ik heb naar mijn maatstaven en mogelijkheden best een prima set (NAD T778, Auralic Altair G1, Dali Oberon 7).

        • de dac in de t778 is toch heel erg goed? Ik zit ook met het film probleem naast de muziek. Dus ben op zoek gegaan naar een merk wat film en muziek doet. Dan kom je uit bij primare. De sp33 processor. Nu voor 1000 e op marktplaats. die komt uit 2013.was 5k En ja geen dolby atmos. Maar voor muziek echt top gewoon. En opzich zou ik al het geld aan een hele goede bron uitgeven en de bekabeling naar je DAC toe. Dan heb je de grootste winst.
          Om eerlijk te zijn moet je gewoon zoeken naar de sound die je raakt. De kwaliteit maakt dan niet uit. Anders ben je immers nooit te vreden.

          Nog een andere tip. Luister al je cd’s op een hele dure set. Kom je thuis hoor je toch meer van je cd’s omdat je weet dat het er inzit. Maar eerst viel het niet op. Dan denk je. Goh toch ook een mooie set wat ik thuis heb staan. En klinkt de muziek gewoon fijner omdat het de sound is die je echt raakt. Dat is bij mij dan zo.

      • En daar krijg ik me een partij keuze stress van 🙁 ….

        NAD C368 houden en een NAD C268 bijkopen om in Bridge Mode met B&W 705 S2 (8 Ohm) te spelen. Maar ja, de Bowers bump…

        Rubicon 2 met een NAD C399, maar dan kan de USB MDC de prullenbak in omdat het geen versie 2 is. Nog mooier de NAD C298 en C658, maar zijn wel serieuze bedragen. En tja, de Rubicon is toch niet zo vloeiend als verwacht… Is de Dynaudio Forty dan echt een stap beter?

        Of een Monitor Audio Gold 100 met een Hegel H120. Maar ja, streaming niet geweldig en een keertje snel wat luisteren via Bluetooth is er niet bij.

        En vind ik het heel moeilijk objectief te blijven. Sommige spullen zijn ook gewoon visueel mooi. Ik wil dan graag horen dat het zo klinkt als het eruit ziet.

        Ik denk dat de webshops zich wel afvragen wie die kerel achter dat ene ip-adres is dat al een jaar lang de webshop vol artikelen stopt, om ze er vervolgens weer uit te halen…

        We mogen gelukkig inmiddels wel weer naar een fysieke winkel… Dat scheelt dan weer 🙂 …

        • Hallo,

          Hahaha. Ja, teveel keuze is ook niet goed. Als de speakers niet helemaal bevallen dan eerst de speakers aanpakken. Naar de Special Forty is wel meteen maal twee qua prijs. Misschien eens kijken onder luidsprekers/monitors in ons menu en eens een paar reviews herlezen. Ow, en de Hegel is nu Roon Ready.

          Succes!
          Geoffrey

          • Ik lees me verloren 🙂 …

            En ben wel een Dali fan. Ik luister best veel klassiek en blaasmuziek. Instrumenten komen mij bij Dali het meest natuurgetrouw over. Een Monitor Audio komt met veel meer impact binnen, meer detail in het hoog. Maar het stoort me na enige tijd dat zeker koperinstrumenten niet 100% kloppen.

            Dat matched de ene keer met een review, waarbij Rubicon een realistische weergave geeft, maar in een andere review een paar jaar eerder niet zo vloeiend genoemd wordt.

            Maar ik zal gewoon een keer werk moeten maken van luisterafspraken 🙂 .

          • Ik wil niet nog meer twijfel toevoegen, maar wellicht heb je iets aan deze tip. Juist in koperwerk (van een orkest) hoor je het verschil als de stroomvoorziening van je systeem op orde is. Hoe zit dat? Een goede, stabiele en schone energieaanvoer zorgt voor veel rust in het stereobeeld, naast een lagere ruisvloer, waardoor je meer details hoort. Het gaat dus niet om het beïnvloeden van de klank.

            Koperblazers, en dan met name trombone en hoorns, maar ook saxofoons en in het hout klarinetten en fagotten, hebben een zekere mate van ‘instabiliteit’ in hun geluid door de manier waarop de geluidsgolven gemaakt worden in het riet of het mondstuk, precies in het frequentiebereik waar ons gehoor het meest gevoelig is.

            Instrumenttechnisch gezien is de stabiliteit en constante aanvoer van de luchtstroom heel kritiek hoe de lucht in het mondstuk of riet vibreert, wat onmiddellijk hoorbaar is.

            Onrust in de muziekweergave (fase, timing) zorgt voor het uitvergroten daarvan. Een lagere ruisvloer zorgt dat je meer kleine details hoort in hoe het instrument wordt aangeblazen, wat het gevoel van ‘natuurlijk’ of ‘correct’ (onbewust) versterkt.

            Minder jitter in het digitale domein haalt een hoop scherpte weg in het geluid, maar ook daar is juist weer het versterkende effect van onrust onmiddellijk hoorbaar. Ik gebruik altijd een opname van een saxofoon als lakmoesproef, onmiddellijk hoorbaar.

            Het zou zo maar eens zo kunnen zijn, dat als er wat te verbeteren is in de stroomvoorziening, je bestaande opstelling al gelijk ‘een upgrade’ krijgt. Bijkomend voordeel is dat dit blijvend is als je vervolgens besluit om je versterker of speakers te upgraden.

            Ik heb me de afgelopen week suf geanalyseerd in de beoordeling van een apparaat voor mijn eigen thuissituatie, en juist in koperwerk hoor je alle verschillen inderdaad genadeloos: klinkt het ‘correct’ of niet. 🙂

            Wouter heeft recent een review geschreven over een Supra stekkerdoos. Nadeel is dat er zo ontzettend veel verschillende oplossingen op de markt zijn, maar zowel Supra als een AudioQuest PowerQuest zijn relatief betaalbare en kwalitatief goede oplossingen. Beide kan je op proef luisteren, zeker als je in de webwinkels besteld van een aantal audioketens die een ruimhartig retourbeleid hebben.

            Uiteindelijk is luisteren de enige manier om voor jezelf te bepalen of iets voor je werkt. Reviews zijn een mooi middel voor het maken van een shortlist. Verander wel steeds maar 1 ding, anders wordt vergelijken lastig.

          • Hallo Martijn ten Napel. Ik kan blijkbaar niet direct reageren op je bericht (teveel reacties op reacties staat het forum niet toe). Maar ik zal er naar kijken. Ik had in een nieuwbouw woning met geaarde wandcontactdozen gehoopt dat dit wel redelijk ok zou zijn. Maar er zitten ook best veel installaties in het huis (omvormers, warmtepomp e.d.) die mogelijk verstoren.

          • What the f…

            Dat was de beste 189,- Euro die ik recent heb uitgegeven. Bedankt Martijn!

            En vandaag geluisterd in de winkel en heel goede adviezen gekregen. Eerst nog akoestiek nog verder op orde brengen. Maar een versterker geeft veel meer winst dan luidsprekers. Ik werd gefopt en dacht dat ik baar Rubicon luisterde, maar de verkoper schakelde van een NAD C368 naar de C399.

            Daadwerkelijk schakelen naar Rubicon was een stuk kleiner verschil.

            Een stuk wijzer geworden 🙂 !

          • Goed te horen dat het voor je werkt! Luister een week met de PowerQuest, want de eerste dag is er altijd een ‘wow’ effect. Haal hem er na een week tussenuit en dan hoor je pas echt goed of je iets mist.

            Dat werkt twee kanten op: je hoort weer iets wat je eventueel kwijt bent door het toevoegen van de PowerQuest en/of je hoort wat je kwijt bent geraakt en wat beter is met PowerQuest. Dan kan je balans opmaken en besluiten wat je voorkeur heeft.

          • Wat is eigenlijk jullie idee over de Dali Rubicon 5? Heb je dan de weergave voordelen van een monitor luidspreker (minder drivers) en toch een ruimere kast en de volledige tweeter module en bi-wire terminals. Of is het filter wellicht door dat laatste weer complexer en is dat toch niet te vergelijken. Rubicon 2 met stands is 2500 Euro en de 5 is 3000. Dat verschil is te overzien.

    • Ik ben het deels met je eens. Echter denk ik niet dat het snel “een ton” kost wat ze testen.
      Om op dit artikel terug te komen.
      Waar het eigenlijk om gaat is, is het beleven van de muziek, zoals het bedoeld is en iedereen doet dat op zijn eigen manier en dat hoeft echt niet op een set van vele duizenden euro’s.
      Goed is goed genoeg. Je kan dan nog onnodig bakken geld uitgeven aan fancy kabels en weet ik veel wat, om te tweaken tot je een ons weegt. Maar als de bron (CD, LP etc.), niet van het “betere” label is gemaakt, dan wordt het nooit beter dan wat het is.
      Het is jammer dat Alpha-audio daar niet of nauwelijks aandacht aan schenkt. Want er zit veel verschil tussen de opnames van de oorspronkelijke bron, die je niet wegpoetst met kostbare apparatuur.
      Ik heb CD’s van 30 jaar oud, die beter klinken dan SACD’s die nu gemaakt worden. Ik bedoel maar.
      Bovendien wen je aan het geluid die je apparatuur weergeeft.
      Wat ik al noemde, goed is goed genoeg.
      Als je dat constant loopt “te tweaken”, dan ben je meer met de techniek bezig, dan naar het luisteren van de muziek (waar het voor bedoeld is) en schiet je te ver door in je hobby en je portemonnee.
      En wat je ook terecht noemt, is het gehoor die bij niemand absoluut is.
      M.a.w wat heb ik aan een tweeter die in een mooie curve tot 80 kHz. reikt. Niets. Het gehoor houdt echt op bij maximaal 20 kHz.

      • Het staat nog op de verlanglijst van Yung en mij om “iets” te doen met hetzelfde punt van ergernis dat wij beide hebben: waarom klinken onze ‘oude’ cds of rips van die cds beter dan moderne ‘high res’ heruitgaven?

        Dat heeft alles met mastering te maken, maar om dat onderwerp goed te behandelen moet je heel veel research gaan doen en dat kost tijd.

        Maar, en dat is een hele grote maar, er zijn veel (kleine) labels die zich bekwamen in het uitbrengen van fantastisch klinkende opnamen. Channel Classics en TRPTK om er twee te noemen uit Nederland, maar zelfs binnen Nederland zijn er meer.

        Luister maar eens naar de weergaloos goed klinkende (en nog beter gespeelde) Beethoven trio’s van het Van Baerle Trio.

      • Ik kan in dit verhaal wel vinden.je kunt wel aan de gang blijven .
        Je luistert in een hifi zaak anders dan thuis , meer naar weergave met al die
        prachtige uitspraken , zoals oh wat een sweetspot , oh wat een stage etc etc
        Thuis gekomen luister je weer gewoon naar muziek
        Ik heb een goede set , maar geniet net zo hard van mijn bose bleu tooth
        Speakertje op mijn hobbykamer

      • Ik kan me goed vinden in de meeste dingen die je zegt, maar ik denk dat je je ook moet realiseren dat het voor een aantal hifi freaks, waaronder mijzelf, meer omvat dan alleen de muziek. Het gaat mij dus niet alleen om de muziek, maar ook de techniek, het tweaken en de looks die bijdragen aan ervaring die de muziek (mij) geeft.

        Tweaks hoeven niet duur te zijn. Denk aan spelen met roomcorrectie in Roon met REW of het aanleggen van een klein fibernetwerk voor audio of simpelweg experimenteren me instellingen van je DAC. Die glimlach waarover gesproken wordt, herken ik ook! Laatst had ik een interlink vervangen tussen de versterker en de DAC en daar was de glimlach.

        Laatst heb ik mijn CDs van 25-30 jaar oud gedigitaliseerd ik kan je uit (mijn) ervaring zeggen dat de kwaliteit behoorlijk lager is, dan wat we nu hebben. Dat gezegd hebbende, zou dat zo maar aan mijn muzieksmaak van die tijd kunnen liggen!