G’s referentie – Vers bloed

Geoffrey

augustus 21, 2018

Nu ik deel uitmaak van het Alpha-Audio team heb ik in korte tijd mijn set wat moeten aanpassen. Gelukkig had ik al een paar fijne stukken in de set. Over mijn Audiovector QR1 luidsprekers heeft u al uitgebreid kunnen lezen in hun battle met de Monitor Audio Studio. Het zijn redelijk frisse speakers die behoorlijk wat detail doorgeven met kwaliteitsvol laag. Ze spelen moeiteloos en leggen nergens de nadruk op. Ik ontkoppel ze met de fijne en betaalbare Isoacoustics Aperta Stands.

Ook mijn Dion Audio Dac 16 is inmiddels een onmisbaar deel van mijn set-up geworden. Ik heb de dac een paar jaar geleden op X-FI bij Miquel Blauw opgehaald. Het persoonlijk contact met de ontwerper was voor mij een echte meerwaarde. Het is een Nos dac zonder veel toeters en bellen opgebouwd rond een oude Phillips TDA 1543 chip. Vandaag de dag spreekt deze chip nog steeds tot de verbeelding omwille van zijn ‘analoge’ sound. Robert Scott van Computer Audio Design (CAD) bijvoorbeeld heeft er zijn peperdure dac mee ontworpen.

Mijn bron is de NAD M50 die jaren dienst heeft gedaan als referentie op Alpha-Audio. Het is nog steeds een betrouwbare speler en heeft als extra voordeel voor mij dat je er, naast streamen, ook cd’s mee kan afspelen. De M50 staat altijd startensklaar en is een plezier om te gebruiken. Ik stuur het digitale signaal gebalanceerd door naar de Dion Audio via de aes/ebu uitgang. Zo haal ik het beste uit beide toestellen.

De enige schakel die nog niet op niveau zat was de versterking. Ik kon toch moeilijk mijn 20 jaar oude JVC-versterker als referentie gebruiken. Toch blijft deze bescheiden receiver voor mij een soort van landmark. Een ijkpunt waarmee ik alle andere versterkers onbewust mee vergelijk. De sound zou ik omschrijven als gemoedelijk. Er is veel detail, maar niet tot in het oneindige. Er is best wat laag, maar niet al te strak. Er is een behoorlijke soundstage, maar de sweetspot is beperkt (niet erg want toch voor mij alleen). Als ik heel eerlijk ben klinkt deze receiver, met al zijn beperkingen, quasi perfect in mijn set.

De voorbije jaren heb ik bijzonder veel gelezen over alles wat met hifi te maken heeft en dus wist ik goed wat ik wou en vooral wat ik niet wou qua versterking. Toen ik de kans had om een Bryston B60R aan te schaffen heb ik niet getwijfeld. Voor mij is dit de ultieme geïntegreerde versterker. Dat hij gebouwd is als een tank en je er twintig jaar garantie bijkrijgt is natuurlijk ook erg fijn. Het is in mijn ogen een echte referentieversterker. Een no-nonsense klasse A/B versterker die gemaakt is om 1 ding te doen. Het signaal zo goed en zo rechtlijnig mogelijk te versterken. En dat doet hij.

Hij houdt mijn Audiovectors in een houdgreep. Alle muziek staat ultrastrak tussen de speakers. De soundstage is breed en stemmen klinken erg zuiver. Het laag is verbluffend. Ik wist niet dat mijn luidsprekers zoveel gecontroleerd laag konden produceren. De B60R is tevens erg neutraal en gedetailleerd. In tegenstelling tot de Bryston B135 heb ik met de B60R wel veel transparantie en betrokkenheid.

Daarnaast kan ik er alle kanten mee uit. Naast voldoende analoge inputs is er een pre-out om een aparte eindversterker op aan te sluiten. Niet zo uitzonderlijk misschien. Omgekeerd kan de eindversterker afzonderlijk aangesloten worden op een andere voorversterker. Komt nog bij dat er een degelijke hoofdtelefoonversterker opzit en last but not least een mooie mm phonoversterker. Een soort Zwitsers, sorry Canadees, mes dus.

En hoewel het één van de meest bescheiden versterkers is qua looks ben ik er helemaal weg van. De draaiknoppen vooraan zijn bijzonder fraai en de volumeknop is een plezier om te gebruiken. Het front is maar 6 cm hoog maar erg strak en overzichtelijk opgebouwd. De versterker straalt ondanks zijn bescheiden voorkomen tonnen kwaliteit uit. Ik ben nu helemaal klaar voor het echte werk. Laat de testexemplaren maar komen!