Home Hi-Fi Nieuwe Alpha Schrijver – Geoffrey

Nieuwe Alpha Schrijver – Geoffrey

Geoffrey
-
21
Nieuwe Alpha Schrijver – Geoffrey

Ik ben een kind van de jaren tachtig. Opgegroeid met radio, cassettes, MTV en later de compact disc. In de keuken stond de radio van ’s ochtends tot ’s avonds te spelen. Hoofdzakelijk popmuziek. Meestal hadden die radio’s ook een cassettedeck. Daarmee nam ik elke zaterdag de liedjes van de Top 30 op, die ik dan de rest van de week kon afspelen op mijn walkman. Ik noteerde netjes alle songs en gaf elke cassette een originele naam. Je moest goed opletten dat je na elk nummer tijdig op pauze drukte anders stond de stem van de presentator ook op het zwarte lint.

Toen ik wat ouder werd ontdekte ik MTV. Wanneer onze ouders er niet waren stond het geluid van de televisie op de hoogste stand en kweelden mijn broer en ik alle hits van het moment uit luide borst mee. Vaak zaten we te wachten op dat ene favoriete nummer. Lang duurde dat niet want de hele dag door speelden ze dezelfde twintig clips. Nog steeds zijn er nummers die ik niet kan beluisteren zonder er de videoclip bij te zien. November Rain van Guns And Roses of Vogue van Madonna to name a few.

Vinyl

En dan was er nog die platendraaier van mijn pa die ik ergens helemaal achterin de kast vond. Een dual met ingebouwde versterker, luidsprekers en een volledig automatische arm. Ik had nog nooit zoiets moois gezien. Er ging een ongelooflijke aantrekkingskracht van dat kleine bruine doosje uit. In een andere kast stond een kleine collectie zwart goud. En hoewel het kraakte en plopte dat het een lieve lust was, was ik in de zevende hemel. Geen enkele set kan het gevoel dat ik daar had ooit nog evenaren. Op een dag was het ding stuk en moest ik op zoek naar iets anders. Iets betrouwbaarder. Iets praktischer. Maar vooral iets dat luider speelde. Veel luider.

UFO

Hoeveel micro, mini of midi-systemen ik in mijn bezit heb gehad, is moeilijk te zeggen. Hoe ze klonken wel. Enkele speelden luid met te veel bas en gingen lang mee. De meeste klonken nergens naar en waren na minder dan een maand stuk. Maar één ding hadden ze allemaal gemeen. Ze beschikten over een cd-speler. Ofwel met een schuiflade ofwel met een toplader. Ik herinner mij er nog eentje met een draaischijf waar je tot vijf cd’s kon inleggen. Als je op play drukte leek het alsof het ding als een ufo de lucht zou ingaan. En zo groeide mijn collectie zilveren schijfjes traag maar gestaag.

Mijn allereerste aankoop was een single. Fading like a flower van Roxette. Een heerlijk plaatje met nog twee minder gekende nummers op. Ik heb het onlangs uit nostalgie opnieuw aangeschaft.

Spijt

Heel wat van die vroegere cd’s heb ik verkocht. Vaak hele mooie muziek van David Bowie, Dire Straits, The Police, Tears for fears, Depeche Mode… Maar omdat veel van die muziek zo slecht klonk door al die goedkope speakertjes deed ik ze weg voor een appel en een ei. Een aantal van die platen staan ondertussen weer in de kast waar ze thuishoren. Ondertussen staat er een klein fortuin van die doosjes in huis. Aan verkopen denk ik al lang niet meer. Ik hou ze allemaal voor mezelf. Want ondertussen hoor ik voor het eerst hoe goed dit door velen doodverklaarde medium kan klinken. Hoe dat zit vertel ik een volgende keer. Wordt vervolgd.

21 REACTIES

  1. Ik heb nog 1 cassettedeck bewaard. Het is geen dure, maar het deck is niet kapot dus dan zie ik nood om het deck weg te gooien. Een JVC.

    Nadat de cd werd ingehaald door digitale formats, heb ik mijn cd collectie bewaard. Verkopen is niet aan de orde, want cd’s blijven in goede staat, en ik zie ze vooral als een drager dat ik zoals een studiomaster zie.
    Afgelopen donderdag heb ik nog een oude cd uit een la opgevist om een Philips dvd speler te testen of die nog wil spelen. En hoe! Bijna een rede om weer alle cd’s van de zolder af te halen.

    Nadat ik het alpha audio stuk over een Thorens platenspeler had gelezen begon het mij behoorlijk te kriebelen om eentje te gaan kopen, aangezien het ding er zo begeerlijk uitziet.
    Maar twee platenspelers is wat overdreven, dus dat wordt een keer later, en dan verkoop ik mijn huidige platenspeler. Als ik daar echter afstand van kan doen, want de sound is heerlijk to the point.

    Hoewel om terug te komen op cassettes. Nu heb ik daarmee niet voldoende nostalgische gevoelens voor. Het was een leuke tijd om met Maxell’s, TDK’s, That’s, BasF’s, Sony’s, en vele andere bandjes in de weer te zijn welke het beste opnam op een cassettedeck. Altijd weer de TDK SA dat de meest solide resultaten gaf. Toen CD’s dermate betaalbaar werden ging mijn cassettedeck met pensioen.

  2. Inderdaad Jaap,
    Als je ziet over welke specs, (bijvoorbeeld: Hegel, 301`Watts is better than 300 Watts) we ons druk maken, begin je jezelf echt af te vragen waar we mee bezig zijn.
    Dat er uit die bovengenoemde zaken nog muziek kan komen, zou een jongere, onze teksten lezend, niet meer voor kunnen stellen.
    Vandaar misschien wel de revival van vinyl onder de twintigers en dertigers, met hun lak aan stereo opstellingen.
    Zij overschatten blijkbaar ons zintuigen veel minder, en genieten gewoon van heerlijke muziek, uit Sonos, Bose of welk even simpel, werkend systeem.
    Blijkbaar zijn er maar heel weinigen die ons geneuzel, met aan kwantummechanica grenzende waarden, nog kunnen volgen. En geef ze eens ongelijk: Waar gaat het over??!!

      • Dit is niet cynisch bedoeld Jaap, maar deze leuze had ik 6 jaar gelden ook, en ben toen met de hobby gestopt.
        Al dat gezever over kabeltjes zus en zo, bitje meer bitje minder, links en rechts draaiende bits, bit onder en bit boven . . .
        En de teneur, dat wanneer je budget niet boven de 10 mille zat, er geen goede weergave mogelijk was.
        Heb toen gedacht, het gaat om de muziek, Sonos erin, duizenden euro’s aan heel veel leuke andere dingen besteed, en genieten maar, met veel meer variatie!
        En ik weet zeker dat 90% van de audioliefhebbers deze keuze de afgelopen 10 jaar ook hebben gemaakt. Zie de teloorgang van al die mooie audiowinkels en de opkomst van ketens.
        Ik vind dat nog steeds ontzettend jammer.
        Vandaar mijn hameren op het goed houden van de meest elementaire zaken, en beide benen op de grond houding.
        Dan mogen de specialisten zich wat mij betreft wel verliezen in een femto-seconde meer of minder of 4 bits lager dan iets . . . ..
        Maar besef dan ook dat al die discussies heel veel mensen afschrikt, die het dan voor gezien houden. Wat niets is zo vervelend om heel veel geld en tijd te besteden in het onzekere gevoel net niet de juiste keuze gemaakt te hebben. Dan maar een andere besteding zoeken. En geeft ze eens ongelijk.

        • Maar Theo, als je dan wel tevreden bent en veel geld hebt uitgegeven voor kabeltje linksom en rechtsom is het voor die persoon toch helemaal geweldig dat hij of zij daar zo tevreden mee is en dan is het toch niet aan een ander om te beweren dat hij of zij eerst andere zaken op orde “moet” krijgen? Of begrijp ik jou intentie niet helemaal goed?

          • Hallo Nick,
            Dat bedoel ik ook niet. Ik heb al eerder geschreven: wanneer iemand 5000 euro uit wil geven aan een stukje koperdraad en daar heel gelukkig van wordt, zal ik al laatste daar een moreel oordeel over hebben.
            Waar ik vooral problemen mee heb, is de verabsolutering van het gehoor, ook in reviews, en het papegaaien van marketingteksten. Marketingteksten zijn noodzakelijk voor de verkoop, maar juist wij zouden toch allemaal moeten weten dat deze teksten met de werkelijkheid vaak niets van doen hebben. Ik zou zeggen, word wakker!!
            Wat het gehoor betreft: Ons beoordelingsvermogen werkt associatief. De kleur van de kleding van je partner, de dag op het werk, de file etc alles is van invloed op de beoordeling van de kwaliteit in ons geval, het gehoor. Wij overschatten het gehoor sec dramatisch en kennen het kwaliteiten toe die op geen enkele vorm in de natuur voorkomen. (in geen enkel muziekstuk komen frequenties voor boven de 10 kHz. Hoger doet pijn aan de oren!!!! De hoogste C van een Bosendorfer concertvleugel is 4,8 kHz!!))

            Wanneer zoiets als een powercable wordt getest, hoe zeker ben je dan dat de spanning op het net constant 230V is geweest (volgens mij mag Tennet variëren tussen de 180 en 250V). Ik lees dat nooit. De hoorder weet dus nooit of het beetje meer vermogen lag of aan toeval, of aan de kabel.

            En ik tweak me ook suf hoor. Deze week kabelgootje voor de speakerkabel om ze zo fysiek te scheiden van de stroomkabels en de interlinks. Of het iets verbetert? Voor mijn gevoel wel. En ik ben even weer van de straat.

            Plezier en blijf alert!

          • (in geen enkel muziekstuk komen frequenties voor boven de 10 kHz. Hoger doet pijn aan de oren!!!! De hoogste C van een Bosendorfer concertvleugel is 4,8 kHz!!))

            Dat is feitelijk incorrect.
            Een simpel spectrogram van enige opnamen zal je leren dat er frequenties royaal boven de 10 kHz voorkoen.
            De genoemde hoogste C van 4800 Hz is de grondtoon. Uiteraard produceert vrijwel ieder akoestisch instrument ook boventonen.
            Een bekend voorbeeld is een crash cymbal, dat heeft 40% van zijn akoestische energie boven de 20 kHz.

          • Wanneer we nu naar de samengestelde toon kijken, zien we dat we hier ook drie trillingen hebben, net als de grontoon. Dit komt overeen met wat we in het begin van dit artikel kunnen lezen:

            De frequentie van de grondtoon is gelijk aan de frequentie van de samengestelde toon.

            Als we nu naar de samengestelde toon kijken, zien we dat er over de grondtoon van 30 Hz een bibber loopt, dat is precies de boventoon van 120 Hz. Dit is ook iets dat we eerder in dit artikel genoemd hebben:

            Combinatie van grondtoon en boventonen bepalen tezamen de vorm van de samengestelde toon.
            Bovenstaand bron: Wikipedia.
            Boventonen spelen dus een belangrijke rol bij timbre (klank) en zijn een deel van de veelvoud van een grondtoon, maar nooit het dubbele of zoiets.
            Veel plezier met de crash cimbal (ooit gerealiseerd waarom dat ding zo heet???)

  3. Welkom Geoffrey
    Leuk en herkenbaar verhaal.
    Ikzelf geboren in de jaren ‘60.
    Ik kan me nog goed herinneren dat ik altijd een mix opnam van
    Ben liebrand en muziek van volgens mij freeradiorotterdam,die ik volgens mij nog ergens moet hebben.
    Om vervolgens met je walkman over dorp te paraderen.
    Greetz Ronald

  4. Hallo en welkom Geoffrey,
    De mooiste platenspeler welk ik heb gehad was van mijn opa geweest. Was een groot bakbeest met radio, versterker, speakers en een platenspeler in één grote eiken kast. De platenspeler was vol automatisch en je kon er ook 10 platen tegelijk in stoppen en als een plaat was afgelopen viel er automatisch een volgende plaat naar beneden bovenop de andere platen en speelde vrolijk verder. Was natuurlijk toen vooral druk bezig steeds overal de laatste track van op te zetten zodat de magie van wisselen sneller te bewonderen was.

    Groet, Nick Seamore

  5. Herkenbaar Jaap. Prima verhaal hoewel in het laatste stukje ‘Spijt’ het ietsje verwarrend wordt omdat opeens wordt gesproken over platen. (4e regel). Ik kon het tot heden niet over mijn hart verkrijgen om platen, (cassette)tapes en CD’s weg te doen hoewel deze in het archief verstoffen. Noem het maar nostalgie…

Alpha Audio - Haarlem - Netherlands

×